اثربخشی آموزش مبتنی بر دلبستگی والدین بر رابطه والد- کودک کودکان مبتلا به نافرمانی مقابله ای مهدکودک های شهر تهران

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مبتنی بر دلبستگی والدین بر رابطه والد- کودک کودکان مبتلا به نافرمانی مقابله ای بود. این پژوهش از نوع مطالعات شبه آزمایشی و از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری شامل تمامی مادران و کودکان مهدکودک های منطقه 8 تهران در سال تحصیلی 1398-1399 بود. جهت انتخاب حجم نمونه از روش نمونه گیری در دسترس 30 مادر که دارای کودک دارای اختلال نافرمانی مقابله ای بودند، انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارش شدند 15) مادر در دو گروه آزمایش و 15 مادر در گروه گواه). به دلیل شیوع ویروس کرونا و تعطیل شدن مهدکودک ها، بعد از انتخاب آزمودنی ها و گمارش تصادفی در دو گروه 10 نفری آزمایشی و گواه، پیش آزمون توسط پرسشنامه رابطه والد- کودک از هر دو گروه گرفته شد. گروه گواه در انتظار ماند و آموزش دلبستگی محور برای گروه آزمایش در 10 جلسه به اجرا گذاشته شد. جلسات برای آزمودنی ها، هفته ای سه بار به مدت 90 دقیقه اجرا شد و سپس دو هفته پس از پایان آموزش، بار دیگر آزمودنی های دو گروه آزمایش و گواه، توسط پرسشنامه رابطه والد- کودک مورد ارزیابی قرار گرفتند. لازم به ذکر است که مرحله اجرای پیش آزمون و پس آزمون به صورت آنلاین و الکترونیکی انجام شد. نتایج توسط آزمون تحلیل کوواریانس مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که آموزش مبتنی بر دلبستگی والدین بر مؤلفه های رابطه والد- کودک (هویت، تنفر و/ گم گشتگی و ارتباطات) در کودکان مبتلا به نافرمانی مقابله ای مؤثر است.