مطالعه روند شکنندگی لرزهای ساختمانهای قاب خمشی بتنآرمه طراحی شده با ویرایشهای مختلف استاندارد ۲۸۰۰ ایران

زمینه و هدف: منحنیهای شکنندگی و آسیب­پذیری لرزهای ابزار مهمی در بررسی قابلیت اطمینان لرزهای ساختمانها میباشد و کاربرد گستردهای در مطالعات ریسک لرزهای شهرها دارد. تاکنون مطالعات جامعی در زمینه ارزیابی شکنندگی لرزهای ساختمانهای بتنی سازگار با آیین­نامه در ایران انجام نشده است. انجام چنین مطالعاتی برای ارزیابی کفایت آیین نامههای طراحی لرزهای ساختمانها ضروری است. روش: در این مقاله با طراحی ساختمانهای بتنآرمه با سیستم باربر جانبی با ۴، ۸ و ۱۵ طبقه، بر اساس سه ویرایش آخر استاندارد ۲۸۰۰ ایران، توابع شکنندگی لرزهای برای نتایج طراحی برای ۹ حالت مختلف ارایه خواهد شد. به این منظور پس از طراحی سازههای تعریف شده مطابق مبانی استاندارد ۲۸۰۰ ایران و مبحث ۹ مقررات ملی ساختمان، یک قاب مبنا از هر حالت در نرمافزار المان محدود OpenSEES مدلسازی شد. از ۲۲ شتاب­نگاشت مرجع برای تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی فزاینده استفاده شد. معیار بیشینه جابجایی نسبی طبقات برای دو حالت حدی ایمنی جانی و آستانه فروریزش، مطابق نشریه شماره ۳۶۱ سازمان برنامه و بودجه در ارزیابی تحلیلهای غیرخطی فزاینده مورد استفاده قرار گرفت. یافتهها: با استفاده از تحلیل آماری نتایج تحلیل­های غیرخطی فزاینده مقادیر شتاب میانه شکنندگی و انحراف معیار برای دو حالت حدی مورد نظر، برای هر کدام از مدلهای مورد بررسی به دست آمد. نتیجه­ گیری: نتایج نشاندهنده کاهش شکنندگی لرزهای ساختمانهای قاب خمشی بتنی طراحی شده با ویرایشهای جدیدتر استاندارد ۲۸۰۰ میباشد.

کلیدواژه ها:

RC Moment Resisting Frames ، Code Conforming Buildings ، Incremental Dynamic Analysis ، Seismic Fragility ، ساختمانهای بتنآرمه قاب خمشی ، ساختمانهای سازگار با آییننامه ، تحلیل دینامیکی فزاینده ، شکنندگی لرزهای