بهینه سازی ساختار و اندازه قابهای با اتصالات صلب با استفاده از روش بهینه سازی تکاملی سازهها

بهینه سازی سازههای گسسته تا کنون با استفاده از روشهای مختلفی صورت گرفته است. گروه عمدهای از سازههای کاربردی به نام قابها وجود دارند که در آنها پیکربندی سازه مشخص است و تنها اندازهی اجزای قاب متغیرهای طراحی هستند. یکی از روشهایی که تاکنون برای حل این مسایل مورد استفاده قرار گرفته است روشی به نام بهینه سازی تکاملی سازهها ESO)است. با حذف تدریجی مصالح ناکارامد از یک سازه، شکل سازه به سمت شکل بهینه حرکت میکند که این فرایند اساس روش بهینه سازی تکاملی سازهها را تشکیل میدهد. پیدا کردن ترکیب مناسب اندازهی اجزای قاب که برخی از اهداف بهینگی را تحت بارگذاری های منفرد یا چند نیرویی فراهم کند هدف این مقاله است. در مسایل بهینه سازی قابها قیود مختلفی از جمله تنش، کمانش، سفتی و فرکانس میتوانند برای مسأله وجود داشته باشند که در این پژوهشبهینه سازی قابها با قید تنش صورت گرفته است. در تحقیق حاضر از الگوریتمESOبرای بهینه سازی ترکیبی اندازه و ساختار قابهای با اتصالات صلب استفاده شده استنتایج، کارآمدی روشESO در مسایل بهینه سازی قابها را نشانمیدهند.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی تکاملی ، قاب ، بهینه سازی اندازه