بررسی تأثیر شوری خاک بر کاهش عملکرد گندم با استفاده از روش تناسب سرزمین

شوری خاک و آب از جمله مهمترین محدودیت های کشاورزی بویژه در مناطق خشکو نیمه خشک است. بنابراین مدل سازی تأثیر شوری بر عملکرد گیاهان اهمیت زیادی برایمدیریت سرزمین در این مناطق دارد و به همین دلیل مد لهای بسیاری در این زمینه ارایهشده اند. هدف پژوهش کنونی بررسی و شبیه سازی تأثیر شوری خاک بر کاهش عملکرد گندمبا استفاده از مدل ارزیابی تناسب سرزمین و مقایسه آن با مدل خطی ماس و هافمن و مدلسیگمویید ونگنختن است. در مدل ارزیابی تناسب سرزمین به غیر از شوری سایر ویژگی هایخاک بدون محدودیت فرض شدند. سپس شاخص تناسب سرزمین که می توان آنرا بیا نگرعملکرد نسبی محصول دانست با روش استوری محاسبه و مدل ونگنختن بر آن برازش دادهشد. در پایان، برای مدل های مختلف، کاهش عملکرد برای شوری صفر تا ۳۰ ((dSm(-1)شبیه سازی گردید. یافته ها نشان داد رویکرد ارزیابی تناسب سرزمین برای گندم انطباق بسیارزیادی با مدل غیرخطی ونگنختن دارد به طوری که R(2)=0/99 بود، اما چنانچه ضرایبمناسبی برای حد آستانه و شیب کاهش عملکرد تعیین شوند، مدل خطی ماس و هافمن نیزدقت قابل قبولی خواهد داشت.

کلیدواژه های بررسی تأثیر شوری خاک بر کاهش عملکرد گندم با استفاده از روش تناسب سرزمین:

شبیه سازی عملکرد ، مدل ماس و هافمن ، مدل ونگنختن