روابط ایران و انگلیس از آغاز قاجاریه تا پایان جنگ جهانی اول

با روی کار آمدن سلسله قاجار، روابط با انگلستان شکل تازهای به خود گرفت و با ایجاد یک حکومت مرکزی، زمینه برای رونق روابط سیاسی و اقتصادی فراهم گشت. دوره قاجار برهه بسیار حساسی از تاریخ ایران و جهان بود، زیرا از یک سو با وقوع انقلاب هایی در اروپا هم زمان شد و از سوی دیگر با پیامدهای انقلاب صنعتی و به دنبال آن، رشد گسترده تجارت جهانی و رقابت کشورها برای به دست آوردن بازارهای تازه و مواداولیه روبرو بود. در زمان قاچارها رابطه انگلستان استعمارگونه و استثمارگونه با ایران بوده است که توانسته بود با استفاده از ضعف و نالایقی پادشاهان قاجارمناطقی را با تحمیل و عهدنامه های ننگین از ایران جدا کند و یا با امتیازات خفت باری چون امتیاز رویتر، بانک شاهنشاهی و قرارداد نفت دارسی و غیره ایرانی را در گرداب مشکلات غوطه ور سازد. با شروع جنگ جهانی اول اوضاع ایرانی وارد مرحله جدیدی از مشکلات و گرفتاری ها شد وایران با اعلام بیطرفی مورد اشغال متفقین قرار گرفت. همچنین جنایت و قتل و کشتار مردم ایران به وسیله روسیه و انگلستان باعث نفرت و انزجار بیشتر آحاد مردم مسلمان ایران علیه آنها شده بود به همین دلیل آن دو کشور را دشمن دیرینه خود می دانستند. با اشغال کشور مشکلاتی نظیر هرج و مرج، ناامنی، بی نظمی در مناطق عشایرنشین، گرانی، قحطی و کاهش شدید مواد غذایی، بحران اقتصادی و اجتماعی و کاهش شدید ارزش پول ایران در کشور بیداد و اقتصاد را فلج می کند.

کلیدواژه ها:

ایران ، انگلیس ، متقین ، قاجار ، جنگ جهانی اول