بررسی رفتار لرزه ای سازه های فولادی مجهز به بادبند زیپر با میراگر ویسکوز واصل بین تیرها

در هنگام وقوع زلزله، سازه ها تحت اثر بارهای لرزه ای با شدت زیاد قرار گرفته و برخی اعضای باربر جانبی آن ها وارد ناحیه غیرخطی می شوند. در این حالت بخش عمده ای از انرژی ورودی به سازه از طریق میرایی ذاتی سازه و مكانیزم غیرخطی هیسترتیك مستهلك می شود. در زلزله های شدیدتر، انرژی ورودی به سازه افزایش یافته و سهم بیشتری از انرژی توسط ایجاد تغییرشكل های پلاستیك تلف می گردد. تغییرشكل های مذبور ناشی از بوجود آمدن مفاصل پلاستیك به صورت موضعی در نقاطی از سازه بوده که خود موجب افزایش استهلاك انرژی در سیستم می گردد در این پژوهش سه تیپ ساختمان 3، 5 و 10 طبقه با سیستم قاب خمشی و مهاربندی طراحی شده است و المان های زیپر و میراگر به ان اضافه شده است و نتایج حاصل حاصل تحت تاثیر زلزله های حوزه نزدیك نشان میدهد که با اضافه کردن مهاربند زیپر شتاب وارد بر ساختمان 20 % افزایش پیدا می کند و جابجایی 30 % کاهش پیدا می کند و برش پایه نیز 15 % نسبت به سازه مهاربندی افزایش پیدا خواهد کرد

کلیدواژه ها:

مهاربند زیپر ، میراگر ویسکوز ، شتاب طبقات ، جابجایی طبقات ، برش پایه