کاربرد مدلهای تصمیم گیری چند معیاره در اولویت بندی اجرای طرحهای آبیاری و زهکشی خوزستان

وجود پروژه های ناتمام در کشور و عدم توانائی دولت در تامین بودجه لازم برای اتمام این پروژه ها، سبب شده است تا موضوع اولویت بندی اجرای طرح ها، اهمیتی بیش از پیش پیدا کند . در این راستا، استفاده ازیک روش علمی تصمیم گیری، درسطح استانها وحتی کشور،کاملاضروری به نظر می رسد. اولویت بندی طرح ها، به عوامل کمی وکیفی زیادی که شاخص ها نامیده می شوند، بستگی دارد. در این تحقیق، شاخص های مورد نظر مسئولین وکشاورزان در ایده آل ترین شرایط احداث شبکه های آبیاری و زهکشی جمع آوری شده و از بین آنها، شاخصهای مهم و تاثیرگذار انتخاب گردیده است. درمرحله بعدی کلیه این شاخص ها نسبت به هم بطریقه زوجی(دوبه دو) مورد مقایسه قرارگرفتند. با استفاده ازماتریسهای پنجگانه بدست آمده از مقایسات زوجی و باکمک روابط جبر ماتریسی و بکارگیری نرم افزارهای تخصصی، اوزان و اهمیت نسبی شاخص ها مشخص گردید. در مرحله بعد، دو مدلWPM و SAW از بین روشهای چهارده گانه علمی تصمیم گیری، جهت تعیین رتبه بندی طرح های آبیاری و زهکشی دژ ، قدس، دشت ارایض، باغه، نواحی چهارگانه هندیجان، طرح آبیاری تحت فشار قلعه مدرسه ، سادات حسینی، غرب میاناب ، ساحل راست رامهرمز، ساحل چپ رامهرمز و طرح آبیاری تحت فشار لاسبید از بین پروژه های آماده اجرای سازمان آب و برق خوزستان ، انتخاب شدند که بعد از محاسبه رتبه هریک از طرح ها ، اولویت بندی آنها از پنج دیدگاه مشخص گردید

کلیدواژه ها:

متغیرهای چندمعیاره ، اولویت بندی ، شبکه های آبیاری وزهکشی ، طرحهای عمرانی