سیاست گذاری زنجیره تامین دیجیتال در صنعت مفتول ایران (مطالعه موردی شرکت سیم آبدیده بشل)

زنجیره تامین دیجیتال به عنوان یک رویکرد جدید در مدیریت زنجیره های تامین، تغییرات زیادی در ساختار زنجیره ایجاد کرده که نیاز به حجم قابل توجهی از فعالیتهای پیچیده دارند که باید هماهنگ و ردیابی شوند. از سوی دیگر، با توسعه سریع اقتصاد و بهبود استاندارد زندگی مردم، فرآیند دیجیتالی شدن به سرعت در حال رشد کردن است. به عبارت دیگر، دیجیتالی شدن امکان تکامل نسل بعدی زنجیره های تامین را فراهم می کند که انعطاف پذیری و کارایی را به دنبال دارد. در صنعت مفتول ایران با توجه به اینکه یک صنعت زیر بنایی و حلقه ی واسط صنایع دیگر می باشد نیاز به تغییر در مدیریت این زنجیره به شدت احساس می شود به دلیل اینکه داده های بزرگی در این زنجیره در حال تولید و انتقال می باشد. در این پژوهش، با اولویت بندی سیاست های زنجیره تامین دیجیتال به دنبال یک الگوی مناسب جهت رتبه بندی و اولویت بندی این سیاست ها میباشیم. از این رو، به ارائه یک مدل مفهومی برای زنجیره تامین دیجیتال، با کمک سیستم تصمیم گیری چند معیاره پرداخته سپس با روش تحلیل سلسله مراتبی فازی اولویت بندی سیاست های زنجیره تامین دیجیتال انجام شده است. نتایج تحقیق ما نشان می دهد که گزینه داده های بزرگ" به عنوان اولویت اول و گزینه "پرینت سه بعدی" به عنوان اولویت آخر انتخاب شدند.

کلیدواژه ها:

زنجیره تامین دیجیتال ، اولویت بندی ، روش AHP فازی ، سیاست گذاری