مطالعه تغییرات آنزیم SOD و میزان پرکسیداسیون غشایی برگ خیار تیمار شده با القاگرهای ترکیبی تحت تنش بیماری پژمردگی فوزراریومی

خیار L. Cucumis sativus یکی از مهم ترین گونه های گیاهی است که تحت تأثیر شیوع بیماری های قارچی می باشد. مصرف سموم کشاورزی که بر سلامت انسان ها و محیط زیست اثر می گذارد، سبب توجه جایگزین های آن از جمله بکارگیری سیستم دفاعی طبیعی گیاه شده است. این پژوهش، به منظور بررسی اثر القاگرهای ترکیبی بر روی پوسیدگی ساقه و ریشه ناشی از بیماریفوزاریومی در گیاه خیار صورت گرفت. در این آزمایش از 7 تیمار ترکیبی شامل : ( A ( فسفیت پتاسیم ) 2 گرم بر لیتر( + اسید آزلائیک ) 1 میلی مولار)، B فسفیت پتاسیم ) 2 گرم بر لیتر( + فسفات پتاسیم 1/5 گرم بر لیتر، C کیتوزان ( 100 میلی گرم بر لیتر( + اسید آزلائیک 2 1 میلی مولار)، ( D ) کیتوزان ( 100 میلی گرم بر لیتر) + مخلوط عصاره متانولی و هگزان ترشک ( 1 درصد)( E ) کیتوزان ( 100 میلی گرم بر لیتر) + فسفیت پتاسیم ( 2 گرم بر لیتر) + اسید آزلائیک ( 1 میلیمولار) و ( F ) شاهد (آلوده با پاتوژن و بدون تیمار با القاگر) با سه تکرار استفاده شد که بعد از گذشت 18 روز که گیاهان به مرحله چهار برگ حقیقی رسیدند، ریشه بوته ها با 50 میلی لیتر سوسپانسیون قارچ به غلظت 10(5) اسپور در میلی لیتر تلقیح گردید. نمونه برداری در زمان های صفر، دو، چهارو هشت روز پس از تلقیح با بیمارگر از برگ گیاهان به منظور بررسی های بیوشیمیایی انجام گرفت. نتایج نشان داد که آلودگی قارچی سبب نابودی غشا و افزایش پراکسیداسیون غشایی (افزایش تولید مالون دی آلدئید) و تخریب زنجیره انتقال الکترون شده است. همچنین تولید رادیکال های آزاد افزایش یافت که این تغییرات به نوبه خود موجب افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی مانندسوپراکسیداز دیسموتاز شده است.

کلیدواژه ها:

خیار ، القاگر ترکیبی ، SOD ، MDA ، پژمردگی فوزاریومی