جداسازی و شناسایی و ارزیابی مقاومت آنتی بیوتیکی در لاکتوباسیلوس های بومی از ماست های سنتی در استان زنجان

با توجه به اهمیت شناسایی، حفظ و نگهداری سویه های بومی مفید کشور، در این پژوهش به جداسازی و شناسایی لاکتورباسیل های بومی از ماست های سنتی در روستاهای استان زنجان و ارزیابی مقاومت نتی بیوتیکی آن ها پرداخته شده است. در این پژوهش از 57 نمونه ماست از روستاهای مختلف استان زنجان نمونه برداری شده و شناسایی لاکتوباسیل ها با روش های بیوشیمیایی و مولکولی و با استفاده از پرایمر اختصاصی جنس انجام شد و مقاومت به 13 آنتی بیوتیک مختلف شامل، ونکومایسین، کامامایسین، آمپی سیلین، سیپروفلوکساسین، کلرامفنیکل، تری متوپریم، سولفامتوکسازول، تتراسایکلین، اریترومایسین، استرپتومایسین، پنی سیلین G، جنتامایسین، نالدیکسیک اسید و ریفامیپن با استفاده از روش دیسک دیفیوژن انجام گرفت. نمونه متعلق به جنس لاکتوباسیلوس با استفاده از پرایمر LbLMA1 -rev در حد جنس شناسایی شدند نمونه های مذکور در 209bp با پرایمر اختصاصی تشکیل پیوند دادند. که میزان مقاومت آنتی بیوتیکی در میان جدایه ها مربوط به ونکومایسین 45%، آمپی سیلین 37%، کانامایسین 29%، سیپروفلوکساسین 25% و کلرامفنیکل، تری متوپریم و سولفامتوکسازول هر کدام 20% میزان مقاومت به تتراسایکلین، پنی سیلین، جنتامایسین و نالدیلسیک اسید هر کدام 12/5% مقاومت به استرپتومایسین 8% بود و در میان جدایه ها مقاومت به ریفامپین مشاهده نگردید. نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش 66% لاکتوباسیلوس های جداسازی شده به بیش از یک آنتی بیوتیک مقاومت نشان دادند. این مسئله ضرورت انجام پژوهش بر روی ژن های قابل انتقال مقاومت به آنتی بیوتیک در لاکتوباسیلوس ها را نشان می هد.

کلیدواژه ها:

جداسازی ، لاکتوباسیلوس ، مقاومت به آنتی بیوتیک ، دیسک دیفیوژن