تعیین میزان پیش بینی رضایت زناشویی بر اساس مهارتهای مقابله با استرس در دانشجویان زن متاهل

پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان پیش بینی رضایت زناشویی بر اساس مهارتهای ارتباطی و مهارتهای مقابله با استرس و سبکهای عشق ورزی در دانشجویان زن متاهل ، اجرا گردید. روش پژوهش توصیفی - همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان زن متاهل دانشگاه تنکابن در سال تحصیلی 98-97 بود که تعداد 240 نفر به روش در دسترس بعنوان نمونه آماری پژوهش انتخاب شدند. ابزارهای استفاده شده در این پژوهش عبارتند از: پرسشنامه رضایت زناشویی اینریچ فرم کوتاه2006، پرسشنامه سبکهای مقابله با استرس الزاروس و فولکمن1985 و پرسشنامه. تحلیل داده ها به روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام انجام گردید. نتایج نشان داد که بین متغیرهای مهارت مقابله با استرس مساله مدار بارضایت زناشویی در سطح 0/01 ، رابطه مثبت و معنادار و بین متغیرهای مهارت مقابله با استرس هیجان مدار با رضایت زناشویی در سطح 0/01 ، رابطه منفی و معنادار وجود دارد.

کلیدواژه ها:

رضایت زناشویی ، سبکهای عشق ورزی ، دانشجویان زن