بازشناسی نقش مایه های تزئینی سفالینه های دوره ایلخانی و کاربرد آن در طراحی پارچه

سفال در بین همه هنرها و ساخته های دست بشر از جمله کهن ترین و مهمترین اشیاء به شمار می رود که می تواند هزاران سال شکل اصلی خود راحفظ نماید، بنابراین به خوبی بیانگر اندیشه ها، باورها، تمایلات فرهنگی، و وقایع جامعه ای سازنده خود می باشد. دوره ایلخانی به دلیل روش هایمختلف ساخت سفال و همچنین تنوع عناصر تزئینی و نقش پردازی به عنوان دورهای خاص در هنر سفالگری ایران شناخته می شود. از جملهتکنیک های تزئینی و طراحی نقوش در این دوره می توان به شیوه های نقاشی زیرلعاب و روی لعاب، فیروزه قلم مشکی، سلطان آباد، زرین فام وسفالینه های تک رنگ اشاره نمود. در این تحقیق ضمن بررسی نقش مایه های سفالینه های عصر ایلخانی شرایط اجتماعی و فرهنگی ایران در این دورهو تکنیک های ساخت سفال مورد مطالعه قرار گرفته است. مقاله حاضر در پی پاسخگویی به این پرسش هاست که شاخص های عناصر تزئینی بر رویسفالینه های دوره ایلخانی چیست؟ دلایل استفاده از این نقش مایه ها بر روی سفال ها کدامند؟ نقوش به کار رفته بر روی سفال های این دوره دارایچه مضامینی هستند؟ این پژوهش از منظر هدف از نوع تحقیق های بنیادی است و از نظر روش به شیوه ی توصیفی تحلیلی با بهره مندی از منابعکتابخانه ای انجام شده است.

کلیدواژه ها:

سفال ، سفال ایلخانی ، دوره ایلخانی ، نقوش تزئینی ، سیاست فرهنگی