بررسی تحلیل گفتمان تحریم های ایالات متحده آمریكا علیه ایران

وجود، «غیردگر» یا «دشمنی» به نام جمهوري اسلامي ايران يكي از رويه هاي جدي و اساسي تصميم سازان سياست خارجي ايالات متحده آمريكا، پس از وقوع انقلاب اسلامي ايران تاكنون بوده است و در مقابل آمریکا ستیزی» نیز از رویکردها و ايستارهاي سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران بوده است. بر اين اساس بخشي از «هویت» و «گفتمان» سیاستخارجي ايالات متحده آمريكا در طول سه دهه گذشته، در برابر يك دگر خارجي به نام ايران، معنا يافته و صورت بندي شدهاست. ايالات متحده آمريكا در راه اين دشمني بزرگ و آشتي ناپذير از ابزارهاي مختلفي در قبال ايران استفاده كرده است كهمهمترين آنها تحريم هاي اقتصادي بوده است . جمهوري اسلامي ايران از زمان تحقق، مورد تحريم هاي يك جانبه ايالاتمتحده آمريكا قرارگرفته و در طي بيش از سيسال به مرور و درفرآيندي پلكاني و تدريجي به انحاء مختلف تحت تحريم واقعشده است. پژوهش حاضر از نوع توصيفي – تحليلي است كه در پي پاسخگويي به پرسش؛ گفتمان تحريم در سياست خارجيايالات متحده، در مواجهه با جمهوري اسلامي ايران چه جايگاهي دارد؛ ميباشد. جامعه آماري اين پژوهش، مطالعه اسناد،قوانين، دكترين ها، بيانات و موضع گيري هاي سياستمداران و رهبران سياست خارجي آمريكا و نيز بررسي متون و اسناد شكلدهنده به سياست خارجي ميباشد. در ادامه؛ اين پژوهش ضمن بررسي متغير مستقل (تحريم هاي آمريكا عليه ايران)، و متغيروابسته (گفتمان انقلاب اسلامي) به بررسي گفتمان حاكم بر تحريم هاي ايالات متحده عليه ج در ا.ا. چارچوب نظري«ساختار شکنی» ژاك دريدا اين فرضيه را پردازش ميكند كه هدف تحريم، شالوده شكني از مركز ثقل گفتمان جمهوري اسلامي ايران تحت عنوان اسلام سياسي به مثابه يك مدل سياسي اقتصادي كارآمد است.

کلیدواژه ها:

سیاست خارجی آمریکا ، گفتمان تحریم ، ساختارشکنی ، انقلاب اسلامی ، اسلام سیاسی