ارزیابی ردپای اکولوژیک ویلاسازی و مسکن دوم بر محیط زیست شهری مورد پژوهی: شهر مشهد

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 575

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NGIGS01_031

تاریخ نمایه سازی: 13 آبان 1399

چکیده مقاله:

ویلا سازی در ایران با دیگر مناطق جهان متفاوت است. فرهنگ خوش نشینی و ییلاق نشینی در ایران قدمت دیرینه دارد. امروزه نیز مشکلات زیست محیطی و آلودگی هوا، تمایل افراد را به ویلا سازی و داشتن مسکن دومدر مناطق خوش آب و هوا زیاد کرده است. شهر مشهد دومین کلان شهر ایران است و از نظر آلودگی هوا نیز دومین جایگاه را دارد، وجود مناطق خوش آب هوا و خوش منظره با موقعیت مکانی مناسب مانند طرقبه و شاندیزدر نزدیکی این شهر، مردم را تشویق می کند که به جای ماندن در هوای آلوده ی شهر، به ویلا سازی در این مناطق بپردازند. همچنین افرادی که از نظر مالی در سطح بالایی هستند، تمایل بیشتری به داشتن مسکن دوم دارند. در اینگونه موارد می توان گفت پیشرفت اقتصادی با محیط زیست در تناقض است. هرچند که مردمی که در این مناطق ساکن هستند معتقدند، ویلا سازی باعث رونق اقتصادی در منطقه می شود، ولی به این نکته نیز اشاره دارند که وجود مسکن های فصلی باعث خطراتی برای حیات وحش و همچنین اثرات جبران ناپذیری بر محیط زیست آن منطقه دارد. در این مقاله به بررسی اثرات مسکن دوم و ویلا سازی بر محیط زیست می پردازیم.

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، شاخص های زیست محیطی ، مسکن پایدار ، مسکن دوم ، مشهد

نویسندگان

مهشید کرمانیان

دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، گروه شهرسازی، موسسه آموزش عالی مازیار، رویان، ایران

امین ابراهیمی دهکردی

هیات علمی گروه شهرسازی، برنامه ریزی شهری ، گروه شهرسازی، موسسه آموزش عالی مازیار، رویان، ایران