تبیین رابطه سرمایه روانی و کیفیت زندگی در بین نوجوانان ایران (مطالعه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهر بابل)

این مقاله به تبیین تأثیر سرمایه روانی برکیفیت زندگی در ایران می پردازد. یکی از ضرورت هاي زندگی در عصر جدید، توجه به کیفیت زندگی است. کیفیت زندگی با ابعاد چهارگانه؛ سلامت روانی، سلامت جسمی، سلامت محیطی و کیفیت روابط اجتماعی تعریف و شناخته می شود. کیفیت زندگی صرفاً امري مربوط به رفاه مادي نبوده و در برگیرنده ابعاد روانی هم است. تحقیق با روش همبستگی و به شیوه ي پیمایشی و با جامعه آماري دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهر بابل با حجم نمونه 350 نفر انجام یافته است. با الهام از تئوري روانشناختی لوتانز و پرسشنامه استاندارد، متغیر سرمایه روانی با چهار بعد؛ امید، تاب آوري، خوش بینی و خودکارآمدي اندازه گیري شده است. یافته هاي تحقیق نشان داد برآورد کیفیت زندگی در مورد حدود 12 درصد پاسخگویان کم ، 26 درصد میانی و متوسط و حدود 62 درصد بالا ارزیابی شده است. یافته هاي تحقیق در ارزیابی و سنجش فرضیه ها بیانگر این است که سرمایه روانی و هر چهار بعد آن بر کیفیت زندگی تأثیر داشته و این تأثیر به لحاظ آماري معنی دار است.البته تأثیر بعد امید سرمایه روانی بیش از دیگر ابعاد است. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیونی و تحلیل مسیر نشان داد به ازاي یک واحد تغییر در درآمد خانواده دانش آموزان، کیفیت زندگی .14 واحد تغییر و به ازاي یک واحد تغییر در سرمایه روانی، می توان انتظار داشت .11 واحد در میزان کیفیت زندگی تغییر اتفاق خواهد افتاد.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، سرمایه روانی ، امید ، خوش بینی ، اعتماد