بررسی عملکرد ارقام گندم دوروم در شرایط شوری در منطقه یزد

در بین محصولات زراعی به تفاوت در قدرت مقاومت به نمک ها نه تنها در میان جنس ها و گونه ها بلکه حتی در داخل یک گونه نیز مشاهده می شود (1). رشد گیاهان در شرایط تنش شوری ممکن است از طریق اسمزی بر اثرپایین رفتن پتانسیل آب در محیط ریشه یا بر اثر تاثیرات ویژه یون ها در فرآیندهای متابولیکی کاهش یابد (5). ماس (1984) گندم را جزء گیاهان نسبتا مقاوم به شوری طبقه بندی نموده و حد آستانه شوری و هدایت الکتریکی عصاره اشباع خاک در منطقه ریشه را برای گندم، 6 و برای گندم دوروم 5/7 دسی زیمنس بر متر تعیین نموده است. به دلیل وجود عرصه های شور وروند رو به گسترش این مناطق انجام مطالعاتی در زمینه شناسایی و ارائه ارقام متحمل به شوری از اهمیت ویژه ای برخوردار است (2). اساس فعایلت های زراعی پیرامون تولید در اراضی شور بستگی به شناسایی صدماتی که از شوری محیط به گیاه وارد می شود دارد (3و4) .همچنین انتخاب یک رقم به عنوان متحمل ترین رقم، درچندین مرحله اقدام به گزینش بوته می شود. تحمل به شوری درمرحله جوانه زنی یکی از مراحل مهم در گزینش بوته و تفکیک ژنوتیپ ها از یکدیگر می باشد. بدین منظور تحمل به تنش تعدادی لاین گندم دوروم مورد بررسی قرار گرفته است.