مروری بر نماهای سبز برای دست یابی به ساختمان های منفعل و پایدار

رشد فزاینده ی جمعیت جهان آثار اساسی و اغلب فاجعه آمیزی بر زیست گاه های طبیعی کره ی زمین داشته است. تغییرات آب وهوایی، تخریب جنگل ها و انقراض گونه های گیاهی و جانوری ، مصرف بی رویه ی انرژی های فسیلی، ایجاد حفره در لایه ازن، از پیامدهای آن می باشد. رشد بی رویه ی جمعیت و در نتیجه ی ان شهرنشینی منجر به صنعتی شدن شهرها ،ساخت و سازهای گسترده و وسیع با تراکم بالا شده است که این خود منجر به کاهش فضای سبز شهری ،افزایش میزان دی اکسید کربن حبس شده در شهرها و ایجاد جزایر گرمایی می شود. درپی این تغییر و تحولات، مفهومی با عنوان توسعه پایدار پا به عرصه وجود گذاشت و تعامل محیط و معماری و تأثیر دوسویه آنها بر یکدیگر به عنوان توسعه پایدار وارد معماری شد و از همین رو معماری پایدار مورد توجه صاحب نظران قرار گرفت.ایجاد نماهای سبز در ساختمان هایی که در نقاط پرتراکم و پرجمعیت شهری واقع شده اند می تواند یکی از راه کارهای دست یابی به اهداف توسعه ی پایدار و ساختمان های منفعل باشد. نتایح بدست آمده در این پژوهش نشان دهنده ی این است که نماهای سبز باعث کاهش میزان مصرف انرژی ساختمان ها ، کاهش تاثیرات باد در ساختمان ها ، سایه اندازی و خنک سازی ساختمان ، تهویه طبیعی با هوایی خنک و دارای اکسیژن فراوان ،عایق در برابر گرما و صوت شده و با توجه به عملکرد مناسبش در برابر استراتژی های سیستم های منفعل می تواند به عنوان راهکاری برای دست یابی به اهداف سیستم های منفعل باشد.

کلیدواژه ها:

نماهای سبز عمودی ( VG ) ، تغییرات اقلیمی ، توسعه پایدار ، ساختمان منفعل