مسولیت مدنی دولت در تهیه آب آشامیدنی سالم از منظر حقوق ایران و اسناد بین المللی

در حقوق ایران موضوع مالکیت آب و مدیریت منابع آبی حدود 13 قانون و 30 ایین نامه به تصویب رسیده که خود حاکی از اهمیت مباحث حاکمیت و مدیریت آب در کشور ما می باشد. به نظر می رسد که امور مربوط به حفظ و حراست از منابع آب های مختلف به عهده دولت می باشد.مسئولیت مدنی بر مبنای این اصل استوار است که هرکس موجب ورود زیان به دیگری شود، مسئول جبران خسارت وارده است اگر هدف اصلی قواعد مسئولیت مدنی، جبران خسارت های مادی و معنوی زیان دیده وترمیم زیان وارده باشد، دولت و کارمندان دولت نیز از این قاعده مستثنی نخواهد بود. رسالت هر دولت یا به عبارت دیگر، مسئولیت دولت در برابر جامعه سیاسی تعیین کننده سیاست او در مسئولیت مدنی خود در برابر دیگر اشخاص است. دولت این نهاد در تعیین مسئولیت سیاسی یا رسالت خود نقشی ندارد و این جامعه سیاسی و در تحلیل نهایی مردم هستند که غایت و رسالت دولت را تعیین می کنند. همچنین تبعیت مسئولیت مدنی دولت از رسالت آن به معنای تأثیر بر مفهوم ارکان مسئولیت، یعنی تقصیر، خسارت و رابطه سببیت نیز هست. در صورت سهو یاعمد دولت در خصوص تهیه آب سالم اشامیدنی و خسارت مالی یا جانی به مردم براساس ماده 1 قانون مسئولیت مدنی ودیگر عمومات حقوقی وقانونی، دولت مستلز تعقیق قانونی و جبران کلیه خسارات وارده نسبت به حیات و سلامت عمومی مردم است.

کلیدواژه ها:

مسولیت مدنی ، دولت ، اشخاص خصوصی ، جبران خسارت ، آب آشامیدنی