اثرات مقادیر و منابع مختلف پتاسیم در افزایش عملکرد و کیفیت میوه درختان پرتقال ارقام سیاورز و والنسیا

تجزیه صدها نمونه برگ و خاک موید پائین بودن پتاسیم قابل جذب خاک و پتاسیم گیاه در شمال خوزستان است (2و1) . کودهای پتاسیم موجب افزایش اندازه، رنگ ، قطربیرونی پوست میوه، ویتامین – ث و اسیدیته عصاره و کاهش نسبت عصاره (بجز لمونها) و نسبت مواد جامد محلول به اسید می گردند. محلول پاشی فسفات پتاسیم موجب افزایش اندازه میوه در نارنگی کلمانتین گردید (4). در درختان 20 ساله پرتقال والنسیا (Citrus sinensis) کاربرد 1 تا 3 کیلوگرم پتاسیم در سال همراه با روی موجب افزایش تعداد میوه های با اندازه درشت و متوسط گردید. همچنین غلظت Zn , K برگ با میوه های با اندازه متوسط و درشت همبستگی مثبت و با میوه های ریز همبستگی منفی نشان داد (5). در تحقیق روی درختان 25 ساله پرتقال والنسیا کاربرد تیمارهای : الف – ترکیبی از نمکهای پتاسیم (K2O35%)، ب- نیترات پتاسیم (K2O%35)، ج-سیترات پتاسیم (K2O%35) و د- سولفات پتاسیم (K2O%51) ، موجب افزایش رشد طولی ساقه و تعداد برگ در ساقه در سه مرحله رشد یعنی بهاره، تابستانه وپاییزه گردید. تیمار یک بیشترین اثر را داشت. میزان جمعیت مینوز (یک نوع آفت که از پارانشیم برگ های جوان تغذیه می نماید) برگ در تمامی تیمارهای فوق کاهش پیدا نمود. کاربرد پتاسیم باعث افزایش معنی دار غلظت ازت، فسفر و پتاسیم و کاهش غلظت کلسیم و منیزیم در برگ گردید (5). اهداف تحقیق حاضر که توسط موسسه بین المللی پتاسیم (IPI) و با همکاری موسسه K+S آلمان و موسسه SCPA فرانسه انجام گرفت، بهبود کیفیت و عملکرد مرکبات شمال خوزستان با افزودن دو نوع کود پتاس (K2SO4, KCl) و عناصر کم مصرف به کودهای ازته و فسفره بود.