شناسایی منابع مقاومت به شبه قارچ Polymyxa betae در جنس Beta با استفاده از روش سرولوژیکی الایزا
صاحب اثر: سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
نوع محتوی: طرح پژوهشی
زبان: فارسی
استان موضوع گزارش: البرز
شهر موضوع گزارش: کرج
شناسه ملی سند علمی: R-1092546
تاریخ درج در سایت: 27 بهمن 1397
دسته بندی علمی: علوم کشاورزی
مشاهده: 221
تعداد صفحات: 72
سال انتشار: 1392
نسخه کامل طرح پژوهشی منتشر نشده است و در دسترس نیست.
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
چکیده طرح پژوهشی:
بیماری ریشه گنایی چغندرقند (ریزومانیا)، یکی از مهمترین بیماری های ویروسی در چغندرقند می باشد. ع ام ل این بیماری وی روس زردی نکروتیک رگب رگ چغندرقند است. پلاسمودیوفورویید Polymyxa betae در ریشه گیاهان آلوده به صورت پارازیت اجباری رشد می کند و به عنوان تنها ناقل طبیعی این ویروس شناخته شده است. تاکنون عمده رقم های مقاوم به بیماری ریزومانیا بر اساس مقاومت به عامل ویروسی تولید شده اند. با توجه به محدودیت منابع مقاومت بر علیه ویروس و همچنین قابلیت بالای ویروس ها در شکستن مقاومت ارقام مقاوم، شناسایی منابع مقاومت بر علیه شبه قارچ ناقل بیماری می تواند به عنوان یک جایگزین و یا مکمل در برنامه های اصلاحی جهت ارتقا مقاومت به بیماری ریزومانیا و کاهش خسارات حاصله مورد استفاده قرار گیرد. هدف از اجرای تحقیق حاضر، تولید سیستم های تشخیصی برای شبه قارچ ناقل و همچنین ارزیابی مقاومت ارقام بومی و تجاری چغندرقند به شبه قارچ مذکور می باشد. تا کنون عمده روش های شناسایی شبه قارچ Polymyxa در گیاهان آلوده مبتنی بر مشاهده مستقیم اسپورهای استراحتی درون بافت ریشه گیاه بوده است. انجام آزمون های کمی در شناسایی شبه قارچ فوق با استفاده از روش های مولکولی، از قبیل Real time-PCR انجام شده است که استفاده از این روش ها مستلزم امکانات آزمایشگاهی پیشرفته و همچنین صرف هزینه بالا می باشد. برای این منظور و جهت تسهیل در روند شناسایی شبه قارچ در گیاهان آلوده، در این پروژه ابتدا کیت تشخیصی سرولوژیک الیزا تولید شد. برای این منظور ابتدا آنتی بادی اختصاصی شبه قارچ با استفاده از آنتی ژن اختصاصی Glutathion S-transferase (GST) تولید گردید. تولید انبوه پروتیین GST نوترکیب در میزبان باکتریایی و خالص سازی آن با انجام روش کروماتوگرافی تمایلی و استفاده از ستون نیکل انجام گرفت. جهت تهیه آنتی بادی، تزریق آنتی ژن، پروتیین نوترکیب GST، به خرگوش صورت پذیرفت و پس از رسیدن تیتر آنتی بادی اختصاصی به حدود ،100000 خونگیری و جدا سازی سرم خون انجام گرفت. خالص سازی آنتی بادی با استفاده از ستون کروماتوگرافی پروتیین A انجام گرفت و به منظور تهیه کانژوگه، اتصال آن به آنزیم آلکالین فسفاتاز صورت پذیرفت. در مراحل بعد قابلیت آنتی بادی های مذکور در شناسایی نمونه های نوترکیب و طبیعی آنتی ژن در آزمون سرولوژیکی DAS-ELISA مورد تایید قرار گرفت و از آن برای شناسایی شبه قارچ در نمونه های آلوده استفاده گردید. همچنین قابلیت شناسایی شبه قارچ با استفاده از روش های مشاهده میکروسکوپی و نانوبیوسنسور مبتنی بر FRET صورت پذیرفت. برای ارزیابی مقاومت چغندرقند به P. betae تعداد 60 ژنوتیپ چغندرقند در خاک آلوده کشت شدند. ارزیابی ژرم پلاسم چغندر با دو سیستم الایزا و نانوبیوسنسور بر اساس فراوانی بوته های مقاوم نشان داد که 547 B. maritima و توده های SB23 و M211 از گونه B. vulgaris با فراوانی بوته های مقاوم بالای 60 درصد جز ژرم پلاسم های مقاوم به P. betae می باشند. واژه های کلیدی: چغندر قند، مقاومت، ریزومانیا، Polymyxa betae، BNYVV