بررسی وضعیت پرورش شتر در استان هرمزگان

استان هرمزگان از جمله مناطقی در کشور است که پرورش شتر در آن رواج دارد. به منظور بررسی وضعیت پرورش شتر در استان هرمزگان، تعداد ‮‭130‬ نسخه پرسشنامه از ‮‭130‬ فرد پرورش دهنده شتر در طی یک روش نمونه برداری سیستماتیک، تکمیل گردید. این تعداد پرسشنامه حدود ‮‭11‬ درصد واحدهای پرورش شتر را در بر گرفت. در این پرسشنامه مشخصات شتردار، نحوه پرورش، تغذیه، تولید مثل، بهداشت و درمان و نحوه فروش شترها مورد پرسش قرار گرفتند. نتایج حاصل نشان داد که ‮‭77/69‬ درصد از پرورش دهنده گان شتر در کنار نگهداری شتر، دام های دیگری نیز نگهداری می کنند که غالبا بز می باشد. از لحاظ اقتصادی ‮‭89/23‬ درصد از شترداران هدف اصلی از پرورش شتر را تولید گوشت عنوان کردند و ‮‭87/69‬ درصد از افراد، شترداری در خانواده آنها موروثی بود. ‮‭75/39‬ درصد از شترداران، سیستم پرورش شتر را چرای محدود همراه با ساربان عنوان کردند. مهمترین گونه های گیاهی مرتعی که گله های شتر در مراتع تغذیه می کنند شامل آکاسیای چتری، کهور ایرانی، نیام سمر، کنار، قیچ، خار شتر، شوره، ترات، چوچ، تج و جر می باشد. ‮‭30‬ درصد از شترداران از تغذیه دستی برای شترها استفاده می کنند. تمامی پرسش شونده گان اظهار کردند که از یک شتر نر حداکثر برای مدت سه سال، برای جفتگیری در گله استفاده می کنند و شترهای ماده هر دوسال یک کره می دهند. ‮‭36/15‬ درصد از پرسش شونده گان نیز عنوان کردند که در صورت بیمار شدن شتر ها از دکتر دامپزشک برای درمان شترها استفاده می کنند. ساربانان و شترداران از تجربیات ارزشمندی در خصوص مدیریت پرورش و تغذیه شترها برخوردار هستند ولی مشکلات فراوانی در خصوص پرورش شتر (مانند محدویت عرصه های چرا به خاطر افزایش زمین های کشاورزی، تامین آب شرب کافی و با کیفیت، خشکسالی و تامین علوفه دستی برای مواقع خاص) دارند. که لازم است در جهت رفع مشکلات و بهبود وضع موجود برنامه ریزی منظمی صورت پذیرد. کلید واژه: شتر یک کوهانه، مدیریت پرورش، استان هرمزگان