مقایسه عملکرد گندم آبی لاین ‭11-90-C‬با رقم پیشگام در شرایط زارعین

بیش از ‮‭800‬ هزار هکتار از اراضی زیر کشت گندم آبی در مناطق سردسیر کشور واقع شده است که اختصاص به کشت گندم های زمستانه و بینابین دارد. استان چهارمحال و بختیاری با ارتفاعی بیش از یک هزار و پانصد متر از سطح دریا، دارای زمستان های نسبتا سرد و طولانی است. سرمای شدید زمستان در اغلب سال ها و سرمای دیررس بهاره در بعضی از مواقع و بعضی بیماری ها به خصوص زنگ زرد از عوامل محدود کننده تولید گندم این استان است. سطح زیر کشت گندم آبی در این استان، ‮‭24‬ هزار هکتار و گندم دیم ‮‭37‬ هزار و ‮‭500‬ هکتار می باشد.با توجه به عوامل محدود کننده تولید در این مناطق از قبیل سرمای شدید زمستانه، سرمای دیررس اوایل بهار، بیماری مهم زنگ زرد، پراکندگی و تنوع شرایط زراعی و حساس شدن ارقام قبلی به بیماری زنگ زرد و از همه مهمتر خشکسالی های پی در پی اخیر و محدودیت منابع آب در اکثر مناطق، کاهش آبیاری اخر فصل که ناچارا کشاورزان در بهار آبیاری آخر فصل را در گندم قطع و به زراعت های تابستانه (سیب زمینی) اختصاص می دهند و نمی توانند به دفعات کافی آبیاری را اجرا کنند و نتیجه مطلوب از کشت ارقام پرتوقع به آبیاری را به دست نمی آورند. بنابراین ایجاد ارقامی که بتوانند در هر دو شرایط معمولی و آبیاری محدود آخر فصل (خشکسالی) محصول بیشتر و مطمین تری تولید کنند اهمیت بسیار زیادی دارد و علاوه بر تولید محصول بیشتر از نظر کیفیت نانوایی نیز باید قابل قبول باشد. بدین منظور لاین ‮‭90-11‬‭-C ‬با میانگین عملکرد دانه قابل قبول در شرایط آبی، به همراه رقم پیشگام با متوسط عملکرد در شرایط آبیاری معمولی ‮‭8/738‬ تن در هکتار در طرح تحقیقی ترویجی در سال زراعی ‮‭93-94‬ در شهرستان بروجن در زمینی به مساحت 1 هکتار کشتگردیدند. نتایج حاصل نشان داد که رقم پیشگام نسبت به لاین ‮‭18‬ ،‮‭90-11‬‭-C ‬درصد افزایش عملکرد داشته است. کلمات کلیدی: گندم آبی، مناطق سردسیر، ارقام جدید، خشکسالی