برآورد پارامترهای ژنتیکی و ردیابی ژن های بزرگ اثر برای برخی از صفات رشد گوسفند کردی خراسان شمالی با استفاده از روش های مختلف آماری

در تحقیق حاضر، از تعداد 7518 رکورد مربوط به اوزان بدن در هنگام تولد، 3، 6، 9 و 12 ماهگی در گوسفندان نژاد کردی شمال خراسان ایستگاه پرورش و اصلاح نژاد حسین آباد شیروان، برای تجزیه و تحلیل ژنتیکی استفاده شد. در بخش نخست ، 6 مدل حیوانی تک صفتی برای تخمین وراثت پذیری صفات، با استفاده از نرم افزار Gibbs3f90 و با روش بیزین مقایسه شدند و مناسب ترین مدل برای هر صفت بر اساس معیار اطلاعاتی آکایک، تعیین گردید. همبستگی های ژنتیکی و فنوتیپی بین همه صفات نیز از طریق مدل حیوانی دو صفتی برآورد شدند. در بخش دوم این تحقیق، احتمال تفرق ژن های عمده در همه صفات مذکور با استفاده از آزمون های ساده (نرمالیته، بارتلت، لون و فین) برای باقیمانده ها و آنالیز بیزی با نرم افزار iBay، مورد بررسی قرار گرفت. وراثت پذیری مستقیم بر اساس مناسب ترین مدل برای صفات وزن تولد ، 3، 6، 9 و 12 ماهگی به ترتیب 12/0، 41/0، 34/0، 0009/0 و 21/0 برآورد شد. همبستگی ژنتیکی بین صفات وزن 6، 9 و 12 بسیار بالا بود که در شاخص انتخاب ، برای بهبود صفات اقتصادی باید مدنظر قرار گیرند. تفرق ژن های عمده برای تمام صفات مورد مطالعه تایید شد. بنابراین، مدل توارث مختلط در مقایسه با مدل صرفا پلی ژنی برای این صفات، برازش بهتری داشت. با توجه به تایید تفرق ژن عمده با آنالیز بیزی می-توان از تکنیک های مولکولی به طور موفقیت آمیز جهت نقشه یابی ژن های عمده ی مربوطه در این صفات استفاده نمود. کلید واژه ها: گوسفند، تفرق ژن عمده، وراثت پذیری، روش بیزین