بررسی تاثیر گوگرد بر جمعیت باکتری های اتوتروف اکسید کننده گوگرد در خاک های تحت کشت ذرت

وجود خاکهای اهکی و بارش اندک ، شرایط خاصی را در خاکهای کشور بوجود آورده است که شوری و pH بالا از نمونه های بارز آنهاست و از طرفی وجود گوگرد معدنی در مناطق مختلف کشور به عنوان معدن و همچنین گوگرد همراه با گاز و نفت فراوان در کشور سبب شده است که فکر اصلاح خاکها از طریق مصرف گوگرد در کشور مطرح و به عنوان یک راه حل اساسی مطرح گردد و از طرفی افزایش نیاز به غذا و تحقیقات پراکنده موجود در کشور نیز محرک و پشتیبان اساسی این تیوری است ، آنچه ضرورت تحقیق جاری را ایجاب کرده بررسی اثرات مصرف گوگرد در کشور به عنوان کود در مقیاس های تغذیه ای و اصلاحی است و بررسی اثرات مصرف این عنصر بر جمعیت باکتری های اکسید کننده گوگردد و فلور میکروبی خاک به عنوان داده های پشتیبان در مصرف انبوه و همه گیر گوگرد در کشور بوده است . نتایج این تحقیق و بررسی مصرف گوگرد در 2 استان فارس و خراسان رضوی نشانگر اثرات قابل توجه گوگرد است . در استان فارس گوگرد تاثیر آماری بسیار معنی دار افزایشی(α =0.01) بر روی جمعیت باکتری های اتوتروف اکسید کننده گوگرد در خاک نشان داد ،ولی اثرات گوگرد بر جمعیت باکتری های باسیلوس اسپوردار در این استان منفی بوده(α =0.01) و سبب کاهش جمعیت این نوع باکتری ها در خاک شده است و این اثرات منفی از مقادیر مصرف 500 کیلوگرم در هکتار شروع میشود ولی تاثیر منفی گوگرد بر جمعیت کل باکتریها در این استان از مقادیر بیش از 1000 کیلوگرم تظاهر معنی دار پیدا میکند . این تاثیر منفی نشانگر ظهور اثرات ضد باکتریایی گوگرد در خاک حتی در مقادیر 500 کیلوگرم در هکتار در این استان میباشد. نتایج در این استان نشان داد که کشت گیاه میتواند به دلیل افزایش مواد آلی و ترشحات ریشه و ایجاد محیط رشد مناسب تر برای باکتری های هتروتروف و در نهایت افزایش فعالیت در منطقه ریزوسفری، اثرات سو گوگرد را بر کاهش جمعیت باکتری های باسیلوس اسپوردار و همچنین جمعیت کل باکتری های خاک، بطور معنی داری کاهش دهد، به عبارتی محیط ریشه، به دلیل حضور ترشحات حاصل از متابولیت های ساخته شده در اندامهای هوایی و همچنین مواد آلی مترشح از ریشه و سلولهای ریشه دفع شده ار کلاهک ریشه که به عنوان منبع کربنی توسط میکرو ارگانیسم های هتروتروف مورد تغذیه قرار میگیرد، سبب افزایش جمعیت انواع باکتری ها در محیط ریشه میگردد، از اینرو کشت گیاه در مزارعی که گوگرد در آنها مصرف شده است برای کاهش تنش جمعیت میکروبی قابل توصیه است.آنچه در این تحقیق بسیار شاخص نشان داده شده ، این است که اثرکشت گیاه ذرت حتی بر جمعیت باکتری های اتوتروف اکسید کننده نیز اثرات مثبت است و نشان میدهد که کشت گیاه ذرت از طریق ایجاد محیط مناسب در اطراف ریزوسفر و همچنین جلوگیری از تابش مستقیم آفتاب و احتمالا افزایش رطوبت و محیط فیزیکی مناسب تر با افزایش جمعیت باکتری های اتوتروف اکسید کننده گوگرد، به افزایش سرعت واکنش و اکسیداسیون گوگرد کمک کند و از این طریق زمان تاثیر گذاری گوگرد بر خاک در زمان کوتاهتری رخ دهد و در واقع میتوان انتظار داشت که در کشت بعد از ذرت (گیاهان بعدی مورد استفاده در تناوب ) ،اثرات گوگرد بطور بارز تری ظهور نماید. از طرفی،افزایش جمعیت انواع باکتری های اتوتروف اکسید کننده گوگرد در اثر مصرف گوگرد ، نشانگر فعال شدن تولید اسید سولفوریک به عنوان محصول مورد انتظار از مصرف گوگرد است و نشان میدهد که نوع گوگرد گرانوله مصرف شده( گوگرد بنتونیت دار کارخانه سرخس)، دارای پتانسیل کافی برای دیسپرس شدن بوده است و ساختمان و فرمولاسیون مناسب را برای تجزیه بیولوژیک داشته است که انواع باکتری های اکسید کننده گوگرد با تغذیه از آن جمعیت فعال خود را در خاک افزایش داده و پتانسیل تولید اسید سولفوریک مورد انتظار را نیز افزایش داده اند. به نظر میرسد که با مصرف گوگرد جمعیت آنها برای تجزیه کامل گوگرد کافی باشد . در استان خراسان رضوی نیز همانند استان فارس مصرف گوگرد دارای اثر افزایشی معنی دار بر جمعیت باکتری های اتوتروف اکسید کننده گوگرد بسیار معنی دار بود 0.01) = α) و تاثیر تیمارها بر افزایش جمعیت با افزایش مصرف گوگرد افزایش یافت. از طرفی تلقیح خاک با باکتری تیوباسیلوس در این تیمارها جمعیت اولیه را برای عملکرد باکتری های اتوتروف در خاک فراهم نموده است. از آنجا که جمعیت این نوع باکتری ها اغلب در خاکهای زراعی بسیار نادر هستند ، مصرف مایه تلقیح تیوباسیلوس(2% وزنی) به همراه گوگرد سبب تکثیر آنها در محل های مصرف شده است، در این استان اثرات سو مصرف گوگرد بر جمعیت کل باکتری ها و باکتری های باسیلوس اسپوردار چندان مشهود نبود، به عبارتی مصرف گوگرد در مقادیر 500 تا 2000 کیلوگرم فاقد اثرات سو بر فراوانی این نوع باکتری ها بوده و بر کاهش جمعیت دیگر باکتری های غیر اکسید کننده گوگرد موثر نبود است و به نظر میرسد مصرف مقادیر تا حدود 2000 کیلوگرم در هکتار گوگرد ، دارای اثرات سو غیر قابل بازگشت در جمعیت کل باکتری های خاک نباشد و از اینرو مصرف گوگرد در این مقادیر قابل توصیه است و در مقادیر مورد مصرف، تاثیر کشت گیاه نیز مثبت ارزیابی می گردد .