مقایسه کیفی بهینه سازی اجزای مختلف یک سیستم چند مخزنه به روش الگوریتم ژنتیک

در این مطالعه بااستفاده از روش الگوریتم ژنتیک یک سیستم دو مخزنه فرضی مورد ارزیابی قرار گرفته و در چهار مورد اجزای مختلف آن هدف بهینه سازی قرار گرفتند:مورد 1:با ثابت نگه داشتن مقادیر فرضی ظرفیت مخازن و نیازهای قابل تامین آنهاتنها قوانین عملی حد واسط دو سد بهینه میشوند.مورد 2:با ثابت نگه داشتن مقدار عددی نیازهای قابل تامین ، مقادیرظرفیت مخازن و قوانین عملی حد واسط دو سدمورد بهینه سازی قرار می گیرند.مورد 3: مقادیر فرضی ظرفیت مخازن ثابت در نظر گرفته می شوند و نیازهای قابل تامین و قوانین عملی حد واسط دو سد بهینه میگردند.مورد 4:همهمقادیر فرضی ظرفیت مخازن و نیازهای قابل تامین و قوانین عملی حد واسط دو سد هدف بهینه سازی واقع می شوند.سد اول به منظور ذخیره و تامین آب آبیاری و سد دوم جهت تامین نیازهای سکونی و صنعتی مورد استفاده قرار می گیرد. محدوده تغییرات حجم هریک از مخازن تعیین شده و با توجه به روش کار که الگوریتم ژنتیک می باشدو باانتخاب تصادفی نمونه ها ،رمزگذاری،سنجش صلاحیتها،رمزگشایی، پیوند و جهش و نیز تعیین توابع پنالتی متناسب با شرایط محیطی مساله ، تابع هدف در هر مورد ، بهینه می گردد. با بررسی نمودارها و جداول حاصل از آنالیز نتایج به دست امده پس از بهینه سازی در هر مورد ،،میزان نزدیکی به تابع هدف برای موارد ذکر شده به ترتیب 98,2 %و% 98,5 و% 99,1 ونهایتا در مورد 4، 6 ، 99 درصد ارزیابی گردید

کلیدواژه ها:

بهینه سازی مخازن ، سیستم چند مخزنه ، روش الگوریتم ژنتیک