ارزیابی روشهای درونیابی جهت تعیین تراز سطح آب زیرزمینی حوضههای آبریز حاشیه دریاچه ارومیه

آبهای زیرزمینی از منابع مهم بهرهبرداری در مناطق خشک و نیمهخشک میباشند روش-های درونیابی برای مکانهایی که اندازهگیری انجام نشده است به طور مکرر انجام میشود. که در بسیاری از مطالعات آبهای زیرزمینی به دلیل عدم پوشش مناسب و کامل پیزومترها برآورد سطح آب زیرزمینی منطقهای و یا تخمین مناطق بین پیزومترها با روشهای درونیابی امری اجتناب ناپذیر است. در این راستا روشهای مختلف درونیابی و تخمینهای زمین آماری وجود دارد که هر یک از این مدلها بر اثر عواملی چون تعداد، پراکنش و توزیع نقاط نمونه برداری، وتوانایی مدل درونیابی دقتهای متفاوتی دارند. در این تحقیق تلاش شده، دقت دو روش IDWوOrdinary Kriging که هر یک از روشها شامل چندین روش میباشند)، برای درونیابی داده های سطح ایستابی پیزومترهای حوزههای حاشیه دریاچه ارومیه براساس دادههای متوسط سال 1388 مورد ارزیابی قرار گیرد. برای ارزیابی این دو روش،ابتدا 30 درصد دادههای موجود پیزومتری به صورت تصادفی حذف گردید و سپس با استفاده از روشهای موجود دادههای پیزومتری برآوردگردید و با مقادیر موجود مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان می دهد که اگر چه دقت هر دو روش در سطح اطمینان مورد نظر قابل پذیرش می باشد، اما روشordinary Krigingبه نسبت دارای دقت بالاتری استو از بین مدلهاLinearمناسبتر میباشد.

کلیدواژه ها:

آب زیرزمینی ، درونیابی ، روشIDWروش.ordinary Kriging