بررسی تاثیر قارچ کش های مختلف و زمان مصرف در کنترل بیماری پوسیدگی اسکلروتینیای ساقه کلزا

پوسیدگی اسکلروتینیایی ساقه کلزا‭( (Sclerotinia stem rot ‬با عامل ‭Sclerotinia sclerotiorum ‬یکی از مهمترین بیماریهای محدود کننده این زراعت در شمال ایران است. استفاه از مبارزه شیمیایی به همراه سایر روشهای پیشگیری و کنترل جایگاه ویژه ای درمدیریت تلفیقی این بیماری به خود اختصاص داده است. در این بررسی تاثیر و کارایی پنج قارچ کش پرکلراز ‭(EC‬‮‭40‬) به میزان 2 لیتر بر هکتار و رورال تی- اس به میزان 1 کیلو بر هکتار(%‮‭55.52‬ ‭WP) ‬، تبوکونازل‭(EW‬‮‭250‬) به میزان 2 لیتر بر هکتار ،پروپیکونازول به میزان 1 لیتر بر هکتار ‭ (EC‬‮‭250‬)و کانکر ‭R ‬به میزان 2 لیتر بر هکتار در کاهش درجه آلودگی و نهایت افزایش عملکردطی دو سال مورد ارزیابی و مطالعه قرار گرفت .برای این منظور کشت در مهر ماه هر سال صورت گرفت و محلول پاشی با ترکیبات فوق در چهار تیمار1- ابتدا گلدهی 2- اواسط گلدهی 3- اواخر گلدهی 4- اوایل + اواخر گلدهی انجام شد . این آزمایش بصورت طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار اجرا و داده ها تجزیه و تحلیل آماری شدند . نتایج مشخص گردید کارایی ترکیبات مختلف در کنترل بیماری متفاوت است. مقایسه میانگین ها نشان داد تیمار ها در سطح احتمال 5 درصد تفاوت معنی داری دارندو از بین ترکیبات فوق قارچ کش کانکر ‭ R‬به میزان دو لیتر بر هکتاربا میانگین درجه آلودگی ‮‭3/90‬ بیشترین تاثیر را داشته ودر گروه ‭D ‬قرار گرفت که سبب افزایش عملکرد معادل ‮‭607‬ کیلوگرم در هر هکتار گردید . پس از آن تیمار رورال تی- اس با میانگین درجه آلودگی‮‭4/37‬ قرار گرفت. بررسی تیمارهای زمان محلول پاشی نشان داد دوبارمحلول پاشی در اوایل + اواخر گلدهی‭( B‬4) با میانگین درجه آلودگی‮‭5/73‬ بهترین زمان محلول پاشی بوده که با یک بارمحلول پاشی در اوایل گلدهی با میانگین درجه ‮‭6/251‬ بطور مشترک در گروه ‭A ‬قرار گرفتند که بیشترین افزایش عملکرد و کاهش درجه آلودگی را به همراه داشته اند. واژه های کلیدی : کلزا ‭(Brassica napus) ‬کنترل ، پوسیدگی ساقه ، ‭sclerotinia sclerotiorum