تعیین مناسب ترین تاریخ کاشت و تراکم بوته برای آفتابگردان آجیلی در خوی

به منظور بررسی اثرات تاریخ کاشت و تراکم بوته بر عملکرد و خصوصیات زراعی آفتابگردان آجیلی نوع قلمی آزمایشی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خوی اجرا گردید. این آزمایش در قالب طرح بلوک های نواری بر پایه بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار آزمایشی طی دو سال(1393 و 1394) اجرا شد. چهار تاریخ کاشت به فواصل 20 روز شامل : 20 فروردین، 9 و 29 اردیبهشت و 18 خرداد) و سه تراکم بوته شامل : 30، 45 و 60 هزار بوته در هکتار مورد ارزیابی قرار گرفت. در طی فصل رشد از صفات تاریخ شروع گلدهی، تاریخ پایان گلدهی ، طول دوره رویش ، قطر طبق، وزن دانه و عملکرد دانه یادداشت برداری صورت گرفت. بر اساس نتایج حاصل از تجزیه واریانس مرکب اثر سال برای تمامی صفات معنی دار بود که نشان از تنوع شرایط محیطی در دو سال آزمایشی دارد. اثر تاریخ کاشت بر خصوصیات اندازه گیری شده و از جمله عملکرد دانه، قطر طبق و وزن دانه معنی دار بود. اثر تراکم بوته بر دوره رویش ، عملکرد دانه در هکتار، وزن دانه و قطر طبق در سطح احتمال 1% بسیار معنی دار بود. اثر متقابل تاریخ کاشت با تراکم بوته برای همه صفات معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه از تاریخ کاشت دوم (9 اردیبهشت) به میزان 2840 کیلوگرم در هکتار بدست آمد ولی اختلاف معنی داری با تاریخ کاشت اول (2608 کیلوگرم در هکتار) نداشت. عملکرد دانه در کشت آخر (18 خرداد) با کاهش بیش از 50% به 1411 کیلوگرم در هکتار کاهش یافت. تراکم کاشت 45 هزار بوته در هکتار از بیشترین عملکرد دانه (2299 کیلوگرم در هکتار) برخوردار بود ولی اختلاف معنی داری با تراکم 60 هزار بوته در هکتار (2217 کیلوگرم در هکتار) نداشت. با در نظر گرفتن اثر متقابل تاریخ کاشت و تراکم بوته بیشترین عملکرد دانه از تاریخ کاشت دوم و تراکم 45 هزار بوته در هکتار به میزان 3020 کیلوگرم در هکتار حاصل شد و با توجه به وزن هزار دانه و قطر طبق بالا در تاریخ کاشت سوم ماه اردیبشهت و تراکم 45 هزار بوته در هکتار مناسب تولید آفتابگردان آجیلی نوع قلمی در شرایط منطقه خوی می باشد.کلمات کلیدی: آفتابگردان آجیلی، تاریخ کاشت، تراکم بوته، عملکرد