بررسی امکان برداشت مکانیزه ارقام کلاستر پنبه با استفاده از الگوی کاشت دو ردیفه

در رابطه با صفات برداشت مکانیکی در پنبه نسبت به تغییرات تراکم بوته و فاصله ردیف، مطالعات منتشر شده کمی وجود دارد. برای تعیین اثرات تراکم بوته و فاصله ردیف بر روی برداشت مکانیکی پنبه، آزمایش مزرعه ای به صورت اسپلیت پلات (کرت های خرد شده) در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در ایستگاه تحقیقات کارکنده ،کردکوی، استان گلستان (شمال ایران) در طی سالهای 93 تا 94 انجام شد. ارقام کلاستر پنبه T3) ،کاشمر و ساجدی) درعامل اصلی و الگوهای کاشت شامل:یک ردیف (96 × 20 سانتی متر)، دو ردیف (96 × 10 سانتی متر)، دو ردیف (96 × 20 سانتی متر) و دو ردیف (96 × 30 سانتی متر) در عامل فرعی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس مرکب نشان داد الگوی کاشت تاثیر معنی داری بر تعداد بوته، تعداد غوزه در بوته، برداشت چین اول، عملکرد در کرت (گرم در هر پلات)، عملکرد در هکتار (کیلوگرم در هکتار)، عملکرد ماشین برداشت (برداشت مکانیکی ٪) و درصد زودرسی (P≤0.05) داشت. مقایسات میانگین نشان داد که فاصله ردیف 96 سانتی متر در تراکم بوته بالا (96 × 10 سانتی‎‎متر) بالاترین میانگین عملکرد وش(3384.5 کیلوگرم در هکتار)، عملکرد ماشین برداشت (93 ٪ (، درصدزودرسی (78.59٪) و کمترین افت برداشت (3 ٪) را دارد. در نهایت، تغییر تراکم بوته و فاصله ردیف به نحوی باشد که بین شرایط برداشت ماشینی و شرایط کسب محصول حداکثری تعادل برقرار باشد بطوریکه بدون تاثیر منفی بر عملکرد پنبه باعث تسهیل برداشت ماشینی گردد.واژه های کلیدی: رقم، برداشت ماشینی، غوزه و عملکرد