ارایه یک مدل ترکیبی برای ارزیابی عوامل موثر بررشد نرخ پذیرش توسعه پایدار و نوآوری سبز در صنعت ساختمان

امروزه کشورهای پیشرفته از سیاست های انرژی و توسعه پایدار به عنوان ابزار راهبردی برای رسیدن به یک مزیت رقابتی در بازارجهانی و ایجاد مشاغل سبز استفاده می کنند. ساخت و ساز سبز از مصالح بی ضرر برای محیط زیست و طرح بهره وری انرژی بهعنوان وسیله ای برای کاهش مصرف منابع و تقلیل تاثیر منفی بر محیط استفاده می کند. با وجود اینکه ساخت سبز حاشیه سود راافزایش می دهد، سازندگان مدل فرایند ساخت معمولی را انتخاب می کنند. در این تحقیق، سعی شد تا عوامل کلیدی موفقیت درنوآوری سبز و توسعه پایدار در صنعت ساختمان، از طریق پرسشنامه شناسایی شده و با عوامل به دست آمده از مرور ادبیات ترکیبشوند. سپس بازخورد علی آنها تجزیه و تحلیل شد و از یک روش ترکیبی برای تحلیل سیستماتیک بازخورد علی از طریق یک مدلمفهومی، استفاده شد تا واقعیت و اهمیت آنها بیشتر مشخص شود. وقتی از یک مدل ترکیبی دی متل , مدلسازی ساختاریتفسیری و فرآیند تجزیه و تحلیل شبکه ای استفاده می شود، این امکان وجود دارد که از یک متمم تعاملی برای ساخت یک روشتحقیق ترکیبی استفاده کرد تا مسائل پیچیده را راحت تر حل کرد. این روش ترکیبی می تواند ویژگی های مختلف عوامل گوناگونرا مورد توجه قرار دهد، بین جهت و شدت تاثیر عوامل تعامل ایجاد کند، ویژگی های ساختاری سطح هایی که عوامل در آن قرار دارندرا بررسی کند، اهمیت عوامل گوناگون را نشان دهد و در نهایت از یک ساختار گرافیکی برای ارایه مفید به مدیران و محققان استفادهکند و یک ابزار ارتباطی مناسب برای درک بهتر مفاهیم پیچیده و تحلیل آنها، فراهم کند. در این تحقیق، عوامل دانش/آگاهی وسیاست گذاری به عنوان مهمترین عوامل محرک شناسایی شدند. در صنعت ساختمان یک نیاز به ایجاد و بهبود آگاهی و دانش دربین بازیگران این صنعت احساس می شود. موفقیت نوآوری سبز و توسعه پایدار به تعهد دولت و قانونگذاری بسیار وابسته است. تاثیرعوامل اقتصادی در گروه پیوندی مشهود بود. هزینه مالی اضافی و نگرانی متقاضیان از سودمندی از موانع مهم در اجرای ساخت وساز سبز می باشد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، مزیت رقابتی ، هزینه منفعت ، منازل سبز ، نوآوری سبز