اثر بخشی درمان شناختی- رفتاری بر استرس ادراک شده و پریشانی روانشناختی مادران دارای کودکان مبتلا به اتیسم

هدف این تحقیق بررسی اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر استرس ادراک شده و پریشانی روان شناختی مادران دارای فرزند اتیسم می باشد. برای این منظور به صورت هدفمند از بین مراجعین به کلینیک های درمانی اتیسم در شهرستان بابل 30 مادر را بهصورت در دسترس انتخاب نموده و به صورت تخصیص تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند در قبل از مداخله دوگروه پرسشنامه استرس ادراک شده کوهن و همکاران (1983) و پریشانی روانشناختی کسلر و همکاران (2002) را پاسخ دادند،گروه آزمایش در طی 10 جلسه 75 دقیقه ای درمان شناختی- رفتاری را دریافت نمود و بعد از مداخله از هر دو گروه پا آزمون به عمل آمد. جهت آنالیز داده ها از تحلیل کوواریانس و نرم افزار SPSS22 استفاده گردید. نتایج نشان داد در سطح خطای 05 / 0درمان شناختی- رفتاری بر استرس ادراک شده و پریشانی روانشناختی مادران دارای کودکان مبتلا به طیف اتیسم موثر بود و منجر به کاهش سطح استرس ادراک شده و پریشانی روانشناختی در مادران دریافت کننده درمان گردید.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی- رفتاری ، پریشانی روانشناختی ، استرس ادراک شده ، اتیسم