رابطه بین تعارضات بین والدینی با خلاقیت کودکان دبستانی شهر شیراز

خلاقیت و ابتکار تنها زائیده یک استعداد فطری نیست، بلکه تا حد زیادی مربوط به روش های تربیتی و زمینه هایفعالیت بویژه در دوران کودکی تا هنگام بلوغ است. هدف از اجرای پژوهش حاضر بررسی رابطه بین تعارضاتوالدینی با خلاقیت کودکان دبستانی شهر شیراز بود. نمونه پژوهش شامل 120 کودک از دانش آموزانمدارس ابتدایی سطح شهر شیراز بود. نمونه گیری به شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انجامگرفت. ابزارهای به کار رفته عبارتند از: پرسشنامه تعارضات زناشویی و پرسش نامه خلاقیت عابدی بود. هردو پرسشنامه از روایی و پایایی مورد قبولی برخوردارند. یافته ها نشان می دهد که تعارضات بین والدینیهمبستگی بالایی با خلاقیت کودکان و سیالی (383 / 0-)، انعطاف پذیری (235 / 0-)، ابتکار (361 / 0-) و بسط (288 / 0-) دارد. تعارضات بین والدینی همچنین درصد بالایی از خلاقیت کودکان را پیش بینی می کند. تعارضات بین والدینی با توجه به اطلاعات بدست آمده 14 / 0 سیالی کودکان، 04 / 0 انعطاف پذیریکودکان، 12 / 0 ابتکار کودکان و 07 / 0 توانمندی بسط کودکان را پیش بینی می کند. با توجه به نتایجحاصله، می توان گفت که تعارضات بین والدین تا حد قابل توجه ای می تواند خلاقیت کودکان را تحتتاثیر قرار دهد، از همین رو با سرمایه گذاری و ارائه آموزش های لازم در زمینه کاهش تعارضات بینوالدینی می توان تا حدود زیادی از تاثیرات منفی بر خلاقیت کودکان کاست.

کلیدواژه ها:

تعارضات بین والدینی ، خلاقیت ، کودکان