بررسی رابطه بین بندهای تعدیلی در گزارش مشروط حسابرسی و بازده سهام

وجود اطلاعات مالی قابل اتکا، یکی از لازمههای بشر جهت پیشرفت و تولید علم است. یکی از اطلاعاتی که سرمایه گذاران از آن در تصمیمات خودبهره می برند، گزارش مشروط حسابرسی است.گزارش حسابرسی وسیله ای است که از طریق آن، حسابرس نظر خود را در خصوص قابلیت اعتمادصورت های مالی به استفاده کنندگان از آن گزارش منتقل می کند. به دلیل رابطه بین تصمیمات سرمایه گذاران با اطلاعات مالی و نقش تعیین کنندهحسابرسی در شفافیت اطلاعات مالی، می توان فهمید که گزارش حسابرسی بر تصمیمات سرمایه گذاران و استفاده کنندگان تاثیر گذار است. لذا در اینپژوهش به بررسی رابطه بین بازده سهام (به عنوان معیاری برای نشان دادن تصمیمات سرمایه گذاران و استفاده کنندگان) و بندهای تعدیلی گزارش مشروطحسابرسی پرداخته شد و برای این کار تعداد 78 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران را که طی سالهای مورد بررسی (1388 - 1392)گزارش مشروط دریافت کردند را مورد بررسی قرار گرفت و برای آزمون فرضیات از رگرسیون چند متغیره با متغیر مجازی استفاده شد. نتایج نشان داد کهبین بندهای با ماهیت عدم توافق، محدودیت در رسیدگی، بند شرط مربوط به مانده مطالبات و بدهکاری ها در مورد وصول نشدن تاییدیه های آنها و بندشرط عدم در نظر گرفتن ذخیره مطالبات مشکوک الوصول با تغییرات بازده سهام رابطه معناداری وجود ندارد، اما بندهای شرط کسری ذخایر مالیات بردرآمد و بند شرط مربوط به تعدیلات سود انباشته پایان دوره در گزارش حسابرس با تغییرات بازده سهام رابطه معناداری دارند.

کلیدواژه ها:

گزارش مشروط حسابرسی ، بندهای گزارش مشروط حسابرسی ، مدل بازار ، بازده سهام