واکاوی رابطه مدیریت استعداد و عملکرد شغلی کارکنان با نقش تعدیلگری یادگیری سازمانی در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی

هدف اصلی این تحقیق رابطه میان مدیریت استعداد و عملکرد شغلی کارکنان با نقش تعدیلگری یادگیری سازمانی در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی می باشد. این پژوهش از لحاظ ماهیت توصیفی _همبستگی و از نظر هدف کاربردی می باشد. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه کارکنان پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی میباشد که تعداد آنها در مجموع 147 نفر می باشد که با استفاده از فرمول کوکران تعداد 108 نفر به عنوان نمونه تصادفی انتخاب شدند . نتایج پژوهش حاکی از آن است که باضریب همبستگی به دست آمده (0/565) میان متغیر مدیریت استعداد و عملکرد شغلی کارکنان رابطه مستقیم معنی داری میان این دومتغیر وجود دارد به عبارت دیگر هر چه مدیریت استعداد کارکنان پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی افزایش یابد، عملکرد شغلی کارکنان آنان نیز بیشتر می شود و بلعکس هرچه عملکرد شغلی کارکنان پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی افزایش یابد، مدیریت استعداد آنان نیز افزایش خواهد یافت. همچنین باسایر نتایج این پژوهش می توان گفت یادگیری سازمانی دارای تاثیر تعدیل کنندگی است به عبارت دیگر افزایش سطح یادگیری سازمانی خصوصی باعث ایجاد یک رابطه مثبت بین مدیریت استعداد و عملکرد شغلی کارکنان می شود.

کلیدواژه ها:

مدیریت استعداد ، عملکرد شغلی کارکنان ، یادگیری سازمانی ، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی