حذف فلز کروم از محیط آبی با استفاده از خاک اره

خاک اره یکی از ارزانترین و فراوانترین جاذبها یی است که توانایی جذب فلزات سنگین از آبها و پسابها را دارد. از طرفی افزایش فلز کروم شش ظرفیتی در آب آشامیدنی باعث سمیت، و عوارض حاصل از آن می شود. بنابراین هدف از این تحقیق، بررسی اثر تغییر مقدار جرم جاذب خاک اره بر زمان تعادل جذب، راندمان جذب و واسنجی مدل های سینتیک در حذف کروم (+Cr6) از محلول آبی می باشد. برای این کار، خاک اره از کارگاه محلی تهیه و اندازه ذرات آن 500 میکرون انتخاب گردید. سپس چهار مقدار جاذب خاک اره شامل، 1 گرم بر لیتر(SD10)10 گرم بر لیتر 20 گرم بر لیتر و 50میلی گرم بر لیتر(SD50) انتخاب و آزمایشهای مختلف بر روی آنها انجام گردید. نتایج نشان داد که برای هر چهار جاذب، PH بهینه برابر 7 می باشد. همچنین، با افزایش جرم جاذب زمان تعادل جذب افزایش می یابد، بطوریکه حداکثر زمان تعادل جاذب SD1، SD10، SD20، SD50 به ترتیب 110، 105، 100، و 80 دقیقه بدست آمد. بررسی رابطه ریاضی راندمان جذب با جرم جاذب و غلظت اولیه محلول نشان داد که اگر چه با افزایش جرم جاذب راندمان جذب افزایش می یابد، ولی در صورتی که غلظت اولیه از یک مقدار معین(مقدار ظرفیت جرمی جاذب) بسمت صفر میل کند، راندمان کلیه جاذب ها افزایش و بسمت 100% میل می کنند. این موضوع در غلظت هایی که بسمت بی نهایت میل می کنند نیز صادق است.

کلیدواژه ها:

کروم ، خاک اره ، زمان تعادل