بررسی رابطه الگوهای ارتباطی خانواده با پرخاشگری در بین دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر فیروزآباد

هدف از این پژوهش بررسی رابطه الگوهای ارتباطی خانواده با پرخاشگری در بین دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر فیروز آباد در سال 1931 بود. بدین اساس تعداد 06 دانش آموزان با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و از آنها پرسشنامه های الگوهای ارتباطی خانواده ریچی و فیتزپاتریک (1336) و پرسشنامه پرخاشگری باس و پری (1331) به عمل آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی که شامل انحراف معیار و میانگین و برای فرضیه های پژوهش از همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج حاصل از فرضیه های پژوهش نشان داد که بین الگوهای ارتباطی خانوادگی گفت و شنود با پرخاشگری رابطه به سطح معنادار رسیده است بین الگوی ارتباطی خانوادگی همنوایی با پرخاشگری رابطه به سطح معنی دار نرسیده است، همچنین نتایج نشان داد که الگوی ارتباطی خانوادگی همنوایی و پرخاشگری را به طور مثبت و معنی دار پیش بینی نمی کند اما الگوی ارتباطی خانوادگی گفت و شنود، قادر به پیش بینی پرخاشگری می باشد.

کلیدواژه ها:

الگوهای ارتباطی خانواده ، گفت و شنود ، همنوایی ، پرخاشگری