بررسی شیوع کودک آزاری و برخی عوامل جمعیت شناختی مرتبط با آن در شهرستان فیروزآباد

کودک آزاری از جمله مشکلات عمده بهداشتی و اجتماعی در تمام کشورهاست که متاثر از مجموعه ای از عوامل فرهنگی، اجتماعی، خانوادگی و برخی ویژگی های کودکان می باشد . مطالعه حاضر به منظور تعیین شیوع کودک آزاری و برخی عوامل جمعیت شناختی مرتبط با آن در شهرستان فیروزآباد صورت گرفت. بدین منظور اطلاعات مذکور از کلیه گزارش های تلفنی که در سال 1398 در زمینه کودک آزاری اورژانس اجتماعی برقرار شده بود، استخراج گردید و با استفاده از نرم افزار spss تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که فراوانی کودک آزاری در دختران و پسران تفاوت معناداری دارد، این میزان در پسران بیشتر است. گروه سنی 10-7 سال از بیشترین فراوانی کودک آزاری برخوردار است . تحصیلات پایین والدین در بروز کودک آزاری مموثر بوده، فراوانی کودک آزاری در والدین بیسواد به طور معنی داری بیش از والدین تحصیل کرده بود. فراوانی کودک آزاری جسمی و روانی نسبت به دیگر انواع آزار، به طور معناداری بیشتر است. نتیجه گیری : یافته ها نشان دهنده شیوع بالای کودک آزاری به ویژه آزار جسمی در کودکان می باشد . لازم می نماید با آموزش های لازم به والدین در زمینه شیوه های تربیتی صحیح، در جهت کاهش کودک آزاری گام برداشت.

کلیدواژه ها:

کودک آزاری ، آزار عاطنی ، آزار جسمی ، غنلت ، عوامل جمعیت شناختی