اثر بخشی مشاوره در سازش یا عدم سازش زوجین مراجعه کننده به مراکز طلاق در استان مازندران 1397

مقدمه طلاق یکی از منفورترین حلال های خداوند است و یکی از آسیب های اجتماعی عصر حاضر می باشد.هدف این پژوهش بررسی اثر بخشی مشاوره های انجام شده در سازش یا عدم سازش زوجین می باشد که به مراکز دولتی و غیردولتی (کلینیک ها،مراکز مشاوره) استان مازندران در سال 97 مراجعه داشتند.جامعه آماری کلیه مراجعین ارجاعی از سوی قوه قضائیه به این مراکز در استان مازندران، روش تحقیق و روش آماری توصیفی است.نتایج طبق بررسی های انجام شده به دلیل شکسته شدن قبح طلاق،وجود بسیاری از مشکلات ناشی از عدم تمایل جامعه برای حل تعارضات به متخصصین روانشناس و ارجاع به روانشناس در مرحله آخر بحرانتعارضات ، تمایل زوجین به طلاق توافقی ،عدم آگاهی از مهارت های زندگی ،وجوداختلالات روانپزشکی، مشکلات فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی کمبود آموزش های قبل ،حین وبعد ازدواج موجب شده مشاوره چندان موفقیت آمیز نبوده و اثر بخشی آن در سازش چشمگیر نباشد. آمار سازش در سال 94--16/34 درصد و در سال 97--10/44 درصد بوده که خود حکایت از موضوع دارد. لازم است قبل از ازدواج تدابیرآموزشی اندیشیده شود تا از طلاق پیشگیری و جلوگیری شود.

کلیدواژه ها:

طلاق ، سازش ، عدم سازش ، مراکز روانشناسی