تاثیر واقعیت درمانی گروهی بر خودکارآمدی و راهبردهای مقابله ای

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 637

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CPESCONF06_021

تاریخ نمایه سازی: 12 شهریور 1399

چکیده مقاله:

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر واقعیت درمانی به شیوه ی گروهی بر بهبود راهبردهای مقابله ای و خودکارآمدی دانشجویان دانشگاه گیلان است، روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون پس آزمون و گروه کنترل است.جامعه ی پژوهش شامل 400 دانشجوی دانشگاه گیلان بود که به صورت نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای، انتخاب و تعداد نمونه ی 28 نفر که ملاک های شرکت در پژوهش را داشتند، در دو گروه آزمایش و گواه، گمارده شدند. از پرسشنامه راهبردهای مقابله با استرس اندلر و پاکر 1990 و مقیاس خودکارآمدی عمومی شرر و مادوکس 1982 در مراحل قبل و بعد از آموزش استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس نشان داد که تاثیر آموزش واقعیت درمانی بر بهبود اهبردهای مقابله ای مساله دار و هیجان مدار دانشجویان، معنی دار نبود. p›0/001 در حالی که بر راهبرد مقابله ای اجتنابی، معنی دار بود. P‹0/001 همچنین این آموزش بر خودکارآمدی دانشجویان به طور معنی داری تاثیر دارد. P‹0/001 با توجه به عدم معنی داری اموزش واقعیت درمانی بر بهبود راهبردهای مقابله ای مساله مدار و هیجان مدار دانشجویان، پیشنهاد می شود از آموزش هایی هم چون حل مساله که روش های حل موفقیت آمیز مساله را آموزش می دهندو سایر درمان های شناختی به همراه واقعیت درمانی و به صورت تلفیقی بهره برد.

نویسندگان

مریم غلامی

کارشناسی ارشد دانشگاه گیلان