شخصیت پردازی های اسطوره ای در شعرهای نیمایی

شاعران نامداری چون نیمایوشیج، احمد شاملو، مهدی اخوان ثالث، محمدرضا شفیعی کدکنی، سیاوش کسرایی و ... از جمله شاعرانی هستند که بنا به سنت شعر گذشته فارسی، به موضوعات مهم جامعه بشری مانند مرگ اندیشی، انسان گرایی، ماندگاری و جاودانگی انسان، مقابله حق و باطل، جبر و اختیار، قضا و قدر، آزادی انسان و ... بر محور اسطوره سازی نوین توجهی عمیق داشته اند. از آن جایی که تعدادی از این شاعران نیز تاثیرپذیری حزبی توام با مرام چپ گرایی دارند گاه تصویر و فضاسازی هایی اسطوره ای از رویدادهای سیاسی – اجتماعی مبارزان در شعر به نمایش گذاشته اند تا بتوانند با ساخت حماسه هایی هرچند کوچک راه مبارزه و فعالیتهای حزبی را تداوم بخشند. در این جستار تلاش بر این است که صورتی کلی از چگونگی و سبب گرایش این شاعران، به فضاسازیهای نوین اسطورهای در شعر نشان داده شود. از میان مفاهیم متعدد اسطوره نیز بنا به مقتضیات سیاسی - اجتماعی، تاکید بر شخصیت و قهرمان سازی های اسطوره ای در شعرهای نیمایی است.

کلیدواژه ها:

اسطوره سازی ، تداوم مبارزه ، شخصیت پردازی ، شعر نیمایی ، فضاسازی