ناسیونالیسم در اندیشه شاعران نیمایی

همراه با مکتب های فلسفی، اجتماعی و ادبی غرب مانند امانیسم، ماتریالیسم، رئالیسم و... ناسیونالیسم نیز به عنوان پدیده ای جریان ساز بر سیر تحولات سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و ادبی ایران تاثیر فراوان داشته است. در حوزه ادبیات معاصر ایران، پس از مشروطیت(1285ش) پایههای اساسی مدرنیسم ادبی، اومانیسم، سکولاریسم دینی، ماتریالیسم ادبی و اجتماعی، مارکسیسم ادبی و اجتماعی، اگزیستانسیالیسم ادبی و فلسفی، لیبرالیسم اجتماعی و نیز سوسیالیسم و ناسیونالیسم بنا شده بود، در فضای ادبیات جدید و در قالب شعرهای مدرن، داستانهای مدرن، نقد و تحلیلهای مدرن و مارکسیستی، قوام بیشتری یافت؛ صورتی تازه پیدا کرد و با تاثیرپذیری از آن اندیشهها و مکتبهای ادبی و فلسفی رهاورد غرب به یک حرکت درونزایی و دگرگونی در ساختار و محتوای خود اقدام نمود. در این مقاله، به صورت اختصار، با ارائه نمونه هایی از اندیشه چند شاعر صاحب نام سبک نیمایی، نقد و بررسی هایی بر روند مفهوم ناسیونالیسم در آثارشان پرداخته می شود. بیشترین مولفه های ناسیونالیسم افراطی در آثار این شاعران به صورت گریز از دین وحیانی، گرایش به دین باستانی، بیگانه ستیزی، نژادپرستی و ... می توان مشاهده کرد.

کلیدواژه ها:

شعر نیمایی ، ناسیونالیسم ، تاثیرپذیری ، دین گریزی ، بیگانه ستیزی