ارزیابی تطبیقی مولفه های سرمایه اجتماعی در مساکن عمومی شهری مطالعه موردی مناطق مسکونی بریم و بوارده آبادان

امروزه با عنایت به توسعه شهرنشینی و نیاز به اسکان نیروی کار، احداث شهرک های مسکونی پایدار اجتناب ناپذیر است. یکی از ابعاد پایداری، پایداری اجتماعی می­باشد واز آنجایی که تحقق پایداری اجتماعی بدون توجه به مولفه های سرمایه اجتماعی مقدور نمی­باشد لذا شناخت نمونه­های موجود و مقایسه تطبیقی آن­ها به منظور تبیین تحقق مولفه­های سرمایه اجتماعی از اهمیت بسزایی برخوردار است. این مقاله بر آن است که مولفه­های سرمایه اجتماعی در مناطق مسکونی بریم و بوارده آبادان را مورد ارزیابی تطبیقی قرار دهد. در صورت انجام این پژوهش ضمن مقایسه تطبیقی مولفه­های سرمایه اجتماعی در این دو محله موفق، موانع  دستیابی  به پایداری اجتماعی از دریچه تحقق سرمایه اجتماعی مورد بررسی قرارمی­گیرد تا از این رهگذر، توجه تصمیم گیران را به بازخورد احداث شهرک­های مسکونی جدید جلب نماید. روش تحقیق این پژوهش توصیفی تحلیلی  و نحوه جمع­آوری داده­ها  کتابخانه­ای و میدانی می­باشد. نتایج این پژوهش نشان می­دهد که در منطقه بریم فقط متغیر احساس تعلق اجتماعی و در منطقه بوارده متغیرهای احساس تعلق اجتماعی و اعتماد نهادی در وضعیت مطلوبی قرار دارند و در سایر متغیرها نظیر مشارکت وضعیت دو منطقه نامطلوب است. همچنین در سه متغیر اعتماد بین شخصی ، اعتماد نهادی و احساس تعلق اجتماعی محله بوارده وضعیت بهتری نسبت به منطقه بریم دارد. این نتایج مشخص می­کند که منطقه­بندی محلات و تفکیک ساکنان براساس رتبه سازمانی می­تواند تاثیرات سویی در افزایش تعاملات و مشارکت اجتماعی داشته باشد.