تاثیر تکنولوژی در معماری،بر زندگی کنونی مردم با بررسی نمونه موردی کاربرد هوش مصنوعی در تکنولوژی

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,192

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CEUCONF07_158

تاریخ نمایه سازی: 22 مرداد 1399

چکیده مقاله:

تکنولوژی در جوامع کنونی،یکی از عواملی است که زندگی روزمره انسان را تحت تاثیر قرار می دهد. انسانجستجوگراز ابتدای تاریخ به دنبال راه هایی جهت تسهیل زندگی خود بوده است. بنابراین در تمامی برهه هایزمانی مختلف در صدد ایجاد امنیت وسهولت در زندگی با استفاده از روش های گوناگون برآمده است.با تعمق در مباحث مطرح شده پیرامون تکنولوژی و در نظر گرفتن پیامد های مثبت و منفی آن،تحولات رو بهرشد زندگی انسان قابل لمس می باشد.هر روزه با عرضه و معرفی محصولات نوین تکنولوژیکی در جوامعبشری فرهنگ مصرفی جدیدی پیرو این بحث بوجود می آید که ارکان و ابعاد فرهنگی، اجتماعی،اقتصادیجوامع را دربر می گیرد.معماری نیز بعنوان عضو لاینفک جوامع بشری که تمامی اینارکان (فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی) جوامع را در بر می گیرد،خود را مستثنی از روند پیشرفت فناوری در بینجوامع گوناگون نمی بیند.در نگاه اول تکنولوژی ابزارها و ماشین آلات بنظر می آید،ولی با تعمق و تعقل در متون فلسفی درباره فناوریمشخص می شود که فناوری دامنه وسیع تری را تحت تاثیر خود قرار می دهد.از جمله شامل شیوه تفکر ونگرش به بحث،فرآیند و شیوه انجام کار و نتیجه و اثر نهایی می باشد که در معماری،تفکر و مبانی نظری،شیوهو فرآیند طراحی و ساخت،مصالح و ابزارها و ماشین آلات و سرانجام اثر نهایی را دربر می گیرد.لذا شامل عناصرمادی و فعالیت های انسانی می گردد.مجموعه این دو سبب ایجاد و احداث آثار معماری می گردند.با توجه بهاینکه در هزاره جدید جهانی نوین در دست احداث می باشد،پس،از معماری بعنوان علمی که با بعد هایهنری،اجتماعی،فرهنگی خود در حال ایجاد انسجام زمانی-مکانی می باشد، نام برده می شود. در اینجاست کهسوال پژوهشی مقاله مطرح می گردد:آیا پیشرفت تکنولوژی،تاثیری در تسهیل زندگی کنونی و روابط حاکم برآن و روند طراحی معماری دارد به نظر می رسد پیشرفت تکنولوژی ، سهمی چشم گیر در روند نوین طراحیمعماری و ایجاد سهولت در زندگی کنونی بشر دارد.

نویسندگان

وفا رحیمی

دانشجوی کارشناسی ارشد فناوری معماری دیجیتال،موسسه آموزش عالی معماری و هنر پارس

هادی علائی

دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول