بررسی ارتباط تعادل کار و زندگی با رضایت شغلی در کارکنان شهرداری شهر اصفهان

نیروی انسانی بیتردید مهمترین و ارزشمندترین عامل بین عوامل و منابع مختلف تولید است. وجود تعادل بین کار و زندگی کارکنان در رده های مختلف شغلی به عوامل مختلف و پیچیدهای بستگی دارد. از این بین پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط تعادل کار و زندگی با رضایت شغلی در کارکنان شهرداری شهر اصفهان صورت گرفت. به این منظور 380 نفر به روش تصادفی ساده انتخاب شدند و ابزارهای ادراک از رضایت شغلی و تعادل کار و زندگی پاسخ دادند. پس از تکمیل و جمع آوری اطلاعات، داده ها توسط نرم افزار SPSS-22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد، 212 نفر را مردان 50/16) درصد) و 168 نفر را زنان 40/8) درصد) تشکیل دادند. میانگین سنی و انحراف معیار سن شرکت کنندگان به ترتیب برابر 34/73 و 3/26 بود. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که اندازه ضریب همبستگی بین متغیرهای پیش بین و ملاک برابر با 0/563 بود که این اندازه ضریب همبستگی منجر به ضریب تعیین 0/317 شد که ضریب تعیین تعدیل یافته برابر با 0/302 شد. در واقع حدود 30 درصد از تغییرات متغیر وابسته از طریق متغیر مستقل قابل تبیین است.

کلیدواژه ها:

تعادل ، کار و زندگی ، رضایت شغلی ، شهرداری