اثربخشی درمان مبتنی بر آرام سازی حالت (MDT) بر تنظیم شناختی هیجان نوجوانان دختر در خانواده های طلاق

هدف: هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر آرام سازی حالت بر تنظیم شناختی هیجان نوجوانان دختر درخانواده های طلاق بود.روش پژوهش: روش پژوهش نیمه آزمای شی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه و جامعه آماری شامل کلیه نوجوانان دختر در خانواده های طلاق در ا صفهان در سال تح صیلی 1397-1398 بود. نمونه آماری30 نفر از این نوجوانان بودند که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمایشی 15 نفر و گواه 15 نفر گمارده شدند. هر دو گروه ابتدا پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گرانفسکی تکمیل کردند و سپس گروه آزمایشی در جلسات درمان گروهی مبتنی بر آرام سازی حالت طی 10 جل سه شرکت کردند. در این مدت گروه گواه آموز شی دریافت نکرد. سپس پر س شنامه ذکر شده دوباره توسط هر دو گروه تکمیل گردید.یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که درمان مبتنی بر آرام سازی حالت بر تنظیم شناختی هیجان موثر است. به گونه ای که میانگین نمرات راهبردهای تنظیم شناختی هیجان تغییر معناداری را در پس آزمون در گروه آزمای شی ن سبت به گروه کنترل نشان داد.نتیجه گیری: آموزش درمان مبتنی بر تنظیم شناختی هیجان نوجوانان در خانواده های طلاق تاثیر دارد و می تواند به عنوان یک روش مفید درمانی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه های اثربخشی درمان مبتنی بر آرام سازی حالت (MDT) بر تنظیم شناختی هیجان نوجوانان دختر در خانواده های طلاق:

درمان مبتنی بر آرام سازی حالت ، تنظیم شناختی هیجان نوجوان ، طلاق