انواع مدل های پیش بینی ورشکستگی در زمینه حسابداری در شرکت های خاورمیانه

پرسش از مناسب بودن و کارایی مدل های پیش بینی ورشکستگی، یک پرسش مستلزم تجربه و آزمایش است. هدف این مقاله، توسعه یک مدل پیشبینی ورشکستگی برای شرکت های تولیدی خاورمیانه ، روی نمونه ای از 208 شرکت، شامل تعداد برابری از شرکت های دارای اسناد نکول شده و شرکت های فاقد اسناد نکول شده می باشد. از این 208 شرکت، 130 شرکت بعنوان نمونه برآورد و 78 شرکت برای اعتبار سنجی مجزا، مورداستفاده واقع شده اند. این پژوهش به برآورد مجدد مدل های مبتنی بر حسابداری مانند Z-Score ، آلتمن ال (مجله مالی 23 ، 1968) Y-Scoreالسون جا (مجله تحقیقات حسابداری، 1980)، و X-Score زمیجوسکی می (مجله تحقیقات حسابداری، 1980). این مقاله، مدل های برآورد مجددو اصلی را برای بررسی حساسیت این مدل ها در جهت تغییرات در دوره های زمانی و شرایط مالی مقایسه می کند. روش ها: تکنیک های آنالیزتشخیص چندگانه (MDA) و پرابیت، در برآورد مدل های Score-Z و Score-X بکار گرفته شده اند. در حالیکه روش لاجیت (Logit)، دربرآورد Score-Y و مدل های جدیدا ارائه شده، استفاده شده است. عملکرد تمامی مدل های پیشنهادی اصلی، بازبرآورد شده و جدید با دقت پیشبینی، معنی داری پارامترها، دقت بلندمدت، نمونه ثانویه و آزمون های مشخصه عملکرد دریافت کننده (ROC) ارزیابی شده است. نتایج: یافته هایاصلی تحقیق نشان میدهد که دقت پیش بینی کلی سه روش، با برآورد و نمونه تصادفی، هنگام برآورد مجدد، بهبود می یابد. در میان مدل های رقیب،مدل پیش بینی ورشکستگی جدید، عملکرد بهتری نسبت به دیگر مدل ها دارد. نتیجه گیری: مدل خاص صنعت باید با ترکیبات جدیدی از نسبتهای مالی، به منظور پیش بینی ورشکستگی شرکت در یک کشور خاص توسعه یابد. این مطالعه همچنین نشان میدهد که ضرایب مدل ها، به دورههای زمانی و شرایط مالی حساس است. از این رو، محققان باید نسبت به انتخاب مدل های پیش بینی ورشکستگی برای محاسبه مجدد مدل ها بانگاه به داده های جدید به منظور دستیابی به دقت پیش بینی بالاتر، هوشیار باشند.

کلیدواژه ها:

پیش بینی ورشکستگی ، شرکت های تولیدی خاورمیانه ، MDA ، لاجیت ، پرابیت ، ضرایب ناپایدار ، دقت پیش بینی ، مشخصه عملکرد دریافت کننده ، دقت دوربرد