بررسی شیوه های دورکاری و تاثیر آن برعملکرد منابع انسانی

امروزه در آغاز هزاره سوم با معنای جدیدی از کار که معنایی متفاوت با واژه قرن بیستم دارد به نام دورکاری که در واقع نقطه عزیمت از شرایط کاری استاندارد، سنتی به سمت رویه های انعطاف پذیر به واسطه به استفاده از فنآوری اطالعات و ارتباطات است و راه حلی نوین برای دستیابی به اهداف سازمان و برآورده ساختن نیازهای منابع انسانی می باشد رو به رو هستیم. دور کاری نقطه عزیمت از شرایط کاری استاندارد به سمت رویه های کاری قابل انعطاف میباشد که در حال حاضر عمومیت یافته و به چالش منحصر به فردی، برای مدیران و کارکنان تبدیل شده است. در برنامه پنجم توسعه، دور کاری به عنوان ساز و کاری جدید در شیوه انجام کار، روش سازماندهی کار و در واقع یک نوع مدیریت جدید در کشور مورد تصویب و تاکید قرار گرفت. دورکاری از جمله روش های نوین انجام کار است که مزایا و فواید گوناگونی در سطح فردی، سازمانی، و اجتماعی دارد که باعث پیشرفت و توسعه آن در سطح جهان شده است. لذا هدف از این مقاله بررسی شیوه های دورکاری و تاثیر آن بر عملکرد منابع انسانی است.

کلیدواژه ها:

فناوری اطلاعات ، دورکاری ، منابع انسانی ، عملکرد ، هزاره سوم