بررسی اتنو فار ما کو لوژی بلوط ایرانی (Quercus brantii) نزد ایل طیبی استان کهگیلویه و بویر احمد

معروف (Quercus brantii) معروف به بلوط ایرانی است که استفاده آن در طب سنتی سراسر جهان- در درمان امراضی ماننداسهال، سوء هاضمه، بیماریهای پوستی، بیماریهای عفونی و درمان زخم و ... - دارای سابقه ای طولانی است. منطقه کوهستانی و ییلاقی دلی کما به مساحت تقریبی 5000 هکتار در محدوده ارتفاعی 2100 تا 2600 متری در شمال شرقی استان کهگیلویه و بویر احمد واقع شده است و بافت اصلی تیپ بندی قسمت وسیعی از منطقه مورد مطالعه را بلوط تشکیل می دهد. در پژوهش حاضر، با دو حضور مستمر دو هفته ای در خلال فصول بهار و تابسان در میان عشایر این منطقه، با پژوهش مشارکتی و مصاحبه چهره به چهره تلاش شد که تمام مراحل جمع آوری، خشک کردن، نگهداری میوه و تهیه نان بلوط و استفاده از قسمت های مختلف این گیاه، در درمان امراض مختلف را مشاهده و ثبت گردد. عشایر دامدار این منطقه متعلق به ایل طیبی بوده و زندگی آنها به طرز عجبیی به بلوط وابسته است. و از قدیم الایام در زمینه های ساخت مسکن، تامین خوراک دام، تهیه نان و مداوای امراض متعدد از قسمت های مختلف میوه این گیاه- مانند کلاهک یا رکل ( Rekol)، پوست بیرونی یا جلد ( Jeld)، پوست داخلی یا جفت (JAFT) و مغز میوه- بطور مجزا و یا در ترکیب با سایر گیاهان منطقه در درمان زخم استفاده می شده است. از میوه بلوط نان بلوط یا کلگ( Kalg) تهیه می شود که علاوه بر مصرف خوراکی در درمان اسهال و مشکلات گوارشی نیز بکار می رود.

کلیدواژه ها:

بلوط ، اتنو فار ماکولوژی ، دلی کما ، امراض گوارشی