تحلیل استراتژیک نوسازی و بهسازی بافت فرسوده با رویکرد بازآفرینی شهری، مورد مطالعه: محله عودلاجان منطقه 12 شهرداری تهران

زمینه و هدف: بافت های فرسوده محدوده آسیب پذیر شهر است که در برابر مخاطرات طبیعی به ویژه زلزله نیازمند برنامه ریزی و مداخله هماهنگ برای سامان یابی است. فرسودگی محله عودلاجان واقعیتی است که باعث بوجود آمدن مشکلات فراوانی شده است. هدف این پژوهش تحلیل استراتژیک محله عودلاجان است.روش شناسی : نوع تحقیق بر مبنای هدف، توسعه ای- تبیینی و بر مبنای روش، پیمایشی است. ابتدا عوامل موثر داخلی و خارجی براساس جمع بندی نتایج تحقیقات قبلی تعیین و سپس با دریافت و تحلیل نظر خبرگان، لیست این عوامل نهایی گردید. ماتریس تهیه و نمره نهایی آنها محاسبه گردید. سپس مراحل ماتریس سوات برای استخراج استراتژی ها انجام پذیرفت. از EFE , IFE های کنارهم قرارداد نتایج این ماتریس ها، استراتژی های برتر تعیین گردیدند.یافته ها : یافته ها نشان می دهد از بین نقاط قوت وجود تسهیلات نوسازی و بهسازی با ضریب نهایی 0.43 بالاترین اهمیت و از بین نقاط ضعف دسترسی پایین بافت به سوله های مدیریت بحران با ضریب نهایی 0.15 بیش ترین اهمیت را دارد. از بین تهدیدها مهم ترین عامل، ناآگاهی مالکین از امتیازات نوسازی و ترس از پیچیدگی کار با ضریب نهایی 0.10 و مهم ترین فرصت تمایل ساکنان به مشارکت در طرح نوسازی و بهسازی با ضریب نهایی 0.29 می با یافته ها : یافته ها نشان می دهد از بین نقاط قوت وجود تسهیلات نوسازی و بهسازی با ضریب نهایی 0.43 بالاترین اهمیت و از بین نقاط ضعف دسترسی پایین بافت به سوله های مدیریت بحران با ضریب نهایی 0.15 بیش ترین اهمیت را دارد. از بین تهدیدها مهم ترین عامل، ناآگاهی مالکین از امتیازات نوسازی و ترس از پیچیدگی کار با ضریب نهایی 0.10 و مهم ترین فرصت تمایل ساکنان به مشارکت در طرح نوسازی و بهسازی با ضریب نهایی 0.29 می باشد نتایج: برای تعیین موقعیت استراتژیک از ماتریس I/E استفاده گردید. از روی هم قرار دادن نتایج SWOT,I/E به این نتیجه رسیده ایم که استراتژی های wt در اولویت بالاتری قرار می گیرند.

کلیدواژه ها:

تحلیل استراتژیک ، بافت فرسوده ، بازآفرینی ، بهسازی و نوسازی ، محله عودلاجان