بررسی بودجه بندی شهرداری ها با رویکرد کاهش مهاجرت های درون شهری

بحث مهاجرت و عوامل و متغیرهای تاثیرگذار در آن همواره مورد توجه متخصصین بوده است. تعدد این متغیرها و همچنین مشکل سنجش و ارزیابی چنین متغیرهایی در اجرای برنامه های ناحیه ای بر اساس عدالت اجتماعی با ابهامات بوم شناسی و عدم وجود تعاریف مناسب واحدهای ناحیه ای، کار مدیران و برنامه ریزان شهری را پیچیده کرده و با مشکل روبرو می نماید. در این راستا، شوراهای شهر و شهرداری ها با نحوه ی توزیع مناسب بودجه ی عمرانی شهرها در مناطق مختلف شهری می توانند نقش مهمی را در توزیع عادلانه ی رفاه در راستای سیاست جداسازی مثبت و جلوگیری از قطبی شدن مناطق مختلف شهری ایجاد نمایند. در این مقاله سعی گردیده است با بررسی پارامترهای مختلف در مناطق شهری مانند میزان جمعیت، نرخ رشد جمعیت و ... در نهایت پارامتری به عنوان ضریب رفاه تعریف گردد که بیانگر میزان توزیع بودجه ی شهرداری و به نوعی توزیع رفاه در مناطق مختلف شهری می باشد و این ضریب در مناطق چهارگانه ی شهرداری شهر همدان محاسبه و در دو سال مالی پیاپی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

مهاجرت درون شهری ، توزیع بودجه عمرانی ، ضریب رفاه ، همدان